Zaman ve mekânda çift dilli, çift bayraklı bir devlet görülmemiştir; bu, eşyanın tabiatına aykırıdır.
Eğer çift dil ve çift bayrak varsa bu, iki devletin fiilen varlığı demektir. Kısacası, bir federasyon mevcuttur. Ama bu durumda, halkı çoğunlukta olan devlet , demokrasi gereği , egemen olan devlettir. Onun dili devletin resmî dili, bayrağı devletin resmî bayrağıdır, başka dil ve bayrak olamaz.
Adında “devlet” sözcüğü bulunmasına karşın ”Amerika Birleşik
Devletleri”nin yâni, bu federasyonun dili İngilizce, bayrağı Amerikan bayrağıdır; milyonları bulan Afrika, Güney Amerika, Asyalılar, Çin ve Kızılderililer vb…halklarının ve bu halkların kendi dillerinin varlığına rağmen tek dil, tek bayrak söz konusudur. Çok kere yazdık, çocuk önce “I am american” demesini öğrenir.
VE DE… Kimsenin aklından devletin kurucusu Lincoln’a küfretmek, değersizlendirmek, heykellerini kırmak gibi ilkel, nankör ve alçakça fikirler geçmez, her şeyden önce, koyu dindar olan Amerikanlar bunun Allah’a küfür olduğunu kabul ederler.
Sovyet Rusya’da ve günümüzdeki Rusya’da, egemenlikleri altına aldıkları halklar , çoğunluğu Türk olan halklardır; Ruslardan önce devlet sahibi olmalarına rağmen, devletin tek dili Rusça ve bayrakları Rus bayrağıdır.
Kürtçeye gelelim…Önce Kürtler prenslik- Hanlık bile değil - ancak köy sayısı hesabıyla derebeylik, şeyhlik hâlinde bulunduklarından Kürtçenin resmî dil olması talebinde bulunamaz durumdadırlar.
Dil konusunda ise Rus ve Fransız kaynaklarının C14 sistemiyle kabul ettiklerine göre; M.Ö.14binde doğmuş olan ve CNRS Şubat 2000 tarih ve 386 no.lu bültende kabul edildiğine göre Hint- Avrupa dillerinin kökeninde yer alan ve de Kürtçe denen yerel dilin cümle yapısının iskeletini oluşturur. Bu şartlarda Kürtçe denen AĞIZ, nasıl olurda Türkçenin yanında ve onun eş değerinde Anayasaya konulması önerilir!..
Tek, Kürtçe diye başlı başına bir kültür dili yoktur, Bu nedenle de Kırmançça’dan Kürtçe imâl edilmeye çalışılmaktadır.
Kırmanç ise bir Ön-Türk kuruluşudur, OQ-ËRİM UÇ (K.Mirşan) ”yöneten OQ halkı” demektir.
Bilim dilinde, vernaküler (vérnaculaire) dil diye bir sınıflandırma vardır; bu, “bulunduğu bölgede adacıklar hâlinde yerel ağızlar”ı ifade eder...Sınır dışı edilen Japon dilci Kojima’nın ortaya çıkardığı gibi, Kürtçe adı altında 14 ağız mevcuttur. Bu14 (ondört) ağızdan oluşan bir ifade şeklinin Anayasa’ya girmesi için teklifte bulunmak, ancak Petrolistan tutkusuna hizmetle açıklanabilir..
Maskeleri indirelim; amaç, ülkenin bölünme ve parçalanma yoluna döşenmiş “hiletaş”lardan biridir.
Demek ki bu tür bir öneride bulunmak için siyasal kuruluş ne demektir bunu bilmek, Türk tarihinin başlangıçtan bu güne kadar zaman ve mekânda gelişimini, devletlerin siyasal yapılarını, dil nedir, nasıl doğmuştur, bu kavram altında ileri sürülen sistemler nelerdir bunları bilmek gerekir.. Yoksa, kahvaltı ederken, bugün canım sıkılıyor, bu sabah Meclis’e bir öneride bulunsam iyi olur cinsinden davranış akbabalara yardım demektir.
Korkunç olan, Türkiye Cumhuriyeti’ni üniter bir devlet olarak kuran CHP’nin, geriye takla atma becerisini göstererek ülkenin bölünmesine çanak tutmasıdır; inanılamayacak bir kokuşmuşluk!..Düşünülemeyecek bir ihanet!..
CHP tarihî görevini yapmıştır, kendi kendini lağvetmelidir.
CHP adını, tarihini bırakıp, başka bir ad ile yeniden, belki birkaç ayrı görüşte partiler olarak kurulmalıdır.
Az daha unutuyordum: CHP’den bir ses, “ben ne Kürt ne de Türk derim” demiş. Demek ki bir de 15’inci ağız varmış!.
Halûk Tarcan- Bilimsel Araştırmacı (CNRS-Paris)
Mecidiyeköy, 27 Mayıs 2012
.
Mustafa Kemal'in Çocukları 19 Mayıs'ı Kutladı !
.
GERCEK LIDER KIMDIR ?
Değerli arkadaşlar,
19 Mayıs Atatürk’ümüzü anma, Gençlik ve Spor Bayramımızı kutlamak hepimizin görevidir. Bu kutlama amacıyla sizlere yüce önderimizin dünyaca kabul edilmiş liderlik özelliklerini dile getiren, 10.11.2008 tarihli yazımı yeniden göndermek istedim.
AB-D emperyalizminin oyunları ile çökertilen bir imparatorluktan, yeni bir bağımsız ulus devleti, TÜRKİYE CUMHURİYETİ’ni yaratan yüce önderimizin liderlik özelliklerini, tüm yöneticilerimizin bilmesini ve örnek almasını temenni ediyorum.
Özellikle güncel dedikodular yerine, güzel ülkemizin ulusal sorunlarının irdelenmesini ve çözüm üretecek projelerin dile getirilmesini bekliyorum.
Sevgi ve saygılarımla (18.05.2012).
Prof.Dr. Mehmet Ali KÖRPINAR
GERÇEK LİDER KİMDİR?
Bir ulusun ruhu esir alınmadıkça, bir ulusun azim ve iradesi kırılmadıkça o ulusa hâkim olmanın olanağı yoktur. Asırların yarattığı ulusal bir ruha, kuvvetli ve daimî bir ulusal iradeye hiçbir kuvvet karşı koyamaz (01.09.1924).
Mustafa Kemal ATATÜRK
Erzincan dağlarından
Değerli arkadaşlar,
Yüce önderimiz, bir kez daha 20. yüzyılın lideri seçilmiştir (Mayıs-2008). ABD’de Brown Üniversitesi öğretim görevlisi Profesör Arnold Ludwig, geliştirdiği bir metodoloji sonucunda, Atatürk’ün 20. yüzyılın en büyük siyasi lideri olduğunu ortaya koydu. 11 kategoriye göre seçilen liderler sıralamasında 31 puanla Atamız birinci olurken, Mao Zedung ve Franklin Roosevelt 30 puanla ikinci olmuşlardır. Dünyayı karıştıran Bush ise 15 puan almış.
Değerli arkadaşlar,
Ülkemizde de Sn. Adnan Nur BAYKAL YÖNETİCİLER İÇİN BİR BAKIŞ: Mustafa Kemal ATATÜRK’ün Liderlik Sırları (Nordstern İmtaş Sigorta katkılarıyla) isimli kitabında; önce 50 maddelik bir YÖNETİCİLİK VE LİDERLİK ÖZELLİKLERİ listesi çıkarmış.
Sonra da NUTUK’u, Atatürkün diğer söylev ve demeçlerini, Atatürk’e ilişkin 100’ün üzerinde kitabı taramış. Ardından ”50 özellik” sınıflandırmasına uyarak Atatürk’ten alıntılar yapmış ve derlediği anektodları da bunlara eklemiş. Böylece yöneticilik ilkelerini çok iyi bilen bir liderimiz ile bugünün yöneticileri arasında, ilginç bir köprü kurmuş.
Buna göre, yüce önderimiz Mustafa Kemal Atatürk’ün sözleri ile bu özellikler arasında kurulan ilişkilerden bazılarını bilgilerinize sunmak isterim.
- Karşısındakini dinleme alışkanlığı: “Birbirimizi uyarmakta ve haklı tenkit etmekte yalnız fayda vardır, bundan asla zarar gelmez. Fakat aksinden çok zarar görüleceği tecrübelerle sabittir.”
- Hedefe yönelik kararlılık: “Maksadımız, gün kazanmak değil, bütün hayatımızı hakiki hedeflere sevk ederek, en nihayet millete bir gün eliyle tutacağı maddi eserler vermektir.”
- İnsana değer verme: “Sermayenin azlığına bakarak cesaretiniz kırılmasın. Böyle müesseseler için en kuvvetli sermaye, zeka, dikkat, iffettir. Teknik ve metodik çalışmasını bilmektir. Bu düşünce ile işe sarılınız, muhakkak başarılı olursunuz.”
- Yaptığı işe inanma: “İhtirassız hiçbir şey meydana getirilemez. Gerçek olan budur. Ama ihtirasın, millet yolunda, halk için bir gayeye yönelmesi şarttır.”
- Mükemmeliyetçi olma: “Ben ancak daha iyisini yapabileceğim şeyi tahrip ederim. Yapamayacağım şeyi tahrip etmem.”
- Problem çözücü olma: “Zorlukları çözen kimse olmak isteyenlerin ilk yapacakları, olayın içyüzünü bilip, ona uymak olmalıdır.”
- Programlı olma: “Uygulamayı bir takım evrelere ayırmak ve adım adım ilerleyerek amaca ulaşmaya çalışmak gerekiyordu. Başarı için pratik ve güvenilir yol her evreyi vakti geldikçe uygulamaktı.”
- Strateji bilincine sahip olma: “Sınırlı vasıtalarla büyük işler görmenin denenmiş biricik usulü, kuvvetlerimizi dağıtmamak, mevcut vasıtaların hepsini gayelerimizin en önemli olanları üzerinde toplamaktır.”
- Vizyon sahibi olma: “Değişikliklerin sabit ve belirli vaziyetleri yoktur. Ama bu değişiklikler, faal insanlar için imkan ve kolaylık hazırlar.”
- Yönetme yeteneği: “Her vaziyette, her meselede talimat verenle o talimatı uzakta ve bilhassa talimat verenin temasta bulunmadığı şartlar altında uygulayan arasında görüş ayrılıkları olabilir. Asıl hedefin korunması şartıyla durum, hal ve icaba göre idare olunur.”
- Zamanlama: “İlerde yapacağım şeyi bana şimdiden söyletmeyiniz.”
Değerli arkadaşlar,
Gerçek bir liderimiz olduğu için ne kadar övünsek azdır. Ulusal bağımsızlığımızı sağlayan, ulus devlet olmamızı gerçekleştiren önderimiz ve onun ilke ve devrimleri, emperyalist ülkelerin kirli amaçları için en büyük engeldir.
Örneğin; Yüce önderimiz Mustafa Kemal ATATÜRK’ün ilke ve devrimleri, AB tarafından en büyük engel olarak görülmektedir. Hollandalı 30 yıllık politikacı, Hıristiyan Demokrat parlamenter Oostlander tarafından Mart-2003 de hazırlanan ön raporda, KEMALİZM ilkeleri, AB’ye üye olmamız için en büyük engel olarak tanımlanmıştır.
Yine Avrupa Parlamentosu’nun bir İngiliz milletvekili Andrew Duff de basın toplantısı düzenlemiş ve şöyle demişti: ‘Devlet dairelerinden Atatürk’ün resimlerinin kaldırılması zamanı geldi. Türkiye bunu yapmalıdır.’
Neden ondan bu kadar korkuyorlar, neden onun ilke ve devrimlerinden bu kadar çekiniyorlar?
Lütfen düşünün ve gereken yorumu yapın.
Hiç kimse onu aklımızdan ve kalbimizden silemez, onun ilke ve devrimlerini yok edemez, kaldıramaz.
Onu sonsuza dek yaşatacağız.
Sevgi ve saygılarımla (10.11.2008).
Prof.Dr. Mehmet Ali KÖRPINAR
12 Eylül Karanlığına Karşı 'Aydınlar Dilekçesi' Güncelliğini Koruyor
15 Mayıs 1984 tarihinde Aydınlar Dilekçesini Cumhurbaşkanlığı Köşküne sunan heyette Prof. Fehmi Yavuz, sözcü Prof. Hüsnü Göksel, Bilgesu Erenus, Aziz Nesin, Esin Afşar ve Prof. Bahri Savcı yer alıyordu.
12 Eylül darbesi karanlığı döneminde bir grup aydının öncülüğünde hazırlanan ve binlerce aydının imzasıyla 15 Mayıs 1984 günü sunulan “Aydınlar Dilekçesi” boyun eğmemenin mirası olarak güncelliğini koruyor.
12 Eylül darbesi karanlığı döneminde bir grup aydının öncülüğünde hazırlanan ve binlerce aydının imzasıyla 15 Mayıs 1984 günü yayınlanan “Aydınlar Dilekçesi” boyun eğmemenin mirası olarak güncelliğini koruyor. 12 Eylül darbesi döneminde yaşanan hak gasplarına ve faşizmin ağırlığına karşı bir araya gelen aydınlar, yaşananlar karşısında taleplerini sıraladıkları bir dilekçe hazırladılar. Aralarında Aziz Nesin, Uğur Mumcu, Halit Çelenk, Yalçın Küçük, Erdal Öz gibi aydınların bir araya gelerek oluşturdukları ve yaklaşık 1300 imzayla desteklenen dilekçe, 5 Mart 1984 tarihinde Altındağ 1 no.lu Noterliği’ne sunulmasının ardından 15 Mayıs 1984’te Cumhurbaşkanlığı ve TBMM Başkanlığı’na verildi.
Dilekçeye sıkıyönetim yasağı
“Aydınlar Dilekçesi” olarak bilinen girişim, çok sayıda aydının katıldığı çeşitli toplantılarda belirlenen görüşlerin yazmanlar kurulu tarafından kaleme alınmasıyla dilekçe haline getirildi. “Türkiye’de Demokratik Düzene İlişkin Gözlem ve İstemler” başlığıyla hazırlanan dilekçe, Cumhurbaşkanlığı ve TBMM Başkanlığı’na verildiği gün Sıkıyönetim Komutanlığı tarafından yasaklandı.
“Aydınlar Dilekçesi” olarak bilinen girişim, çok sayıda aydının katıldığı çeşitli toplantılarda belirlenen görüşlerin yazmanlar kurulu tarafından kaleme alınmasıyla dilekçe haline getirildi. “Türkiye’de Demokratik Düzene İlişkin Gözlem ve İstemler” başlığıyla hazırlanan dilekçe, Cumhurbaşkanlığı ve TBMM Başkanlığı’na verildiği gün Sıkıyönetim Komutanlığı tarafından yasaklandı.
Dilekçe ve imzalara el konuldu
Aydınlar Dilekçesi’ni hazırlayan ve imzalayan bazı isimler hakkında Kenan Evren’in “vatan hainliği” suçlamasıyla da dilekçenin yayınlandığı tarihten 5 gün sonra dava açıldı. 20 Mayıs 1984’te Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı’nın Sıkıyönetim Askeri Savcılığı’nca açılan dava sonrası dilekçe ve imzalara el konuldu.
Aydınlar Dilekçesi’ni hazırlayan ve imzalayan bazı isimler hakkında Kenan Evren’in “vatan hainliği” suçlamasıyla da dilekçenin yayınlandığı tarihten 5 gün sonra dava açıldı. 20 Mayıs 1984’te Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı’nın Sıkıyönetim Askeri Savcılığı’nca açılan dava sonrası dilekçe ve imzalara el konuldu.
Aydınlar Dilekçesi davasında 59 kişi yargılandı
Aydınlar Dilekçesi’ni hazırlayanlar arasında Aziz Nesin, Yalçın Küçük, Halit Çelenk, Uğur Mumcu, İlhan Selçuk, İlhan Tekeli, Mete Tunçay, Haluk Gerger gibi birçok isim bulundu. Ahmet Taner Kışlalı, Vedat Türkali, Hikmet Çetin, Mustafa Balbay, Emil Galip Sandalcı, Erdal Öz, Esin Afşar, Bilgesu Erenus gibi isimlerle birlikte 1300’ü bulan imzayla desteklenen dilekçe hakkında açılan davada 59 kişi yargılandı.
Aydınlar Dilekçesi’ni hazırlayanlar arasında Aziz Nesin, Yalçın Küçük, Halit Çelenk, Uğur Mumcu, İlhan Selçuk, İlhan Tekeli, Mete Tunçay, Haluk Gerger gibi birçok isim bulundu. Ahmet Taner Kışlalı, Vedat Türkali, Hikmet Çetin, Mustafa Balbay, Emil Galip Sandalcı, Erdal Öz, Esin Afşar, Bilgesu Erenus gibi isimlerle birlikte 1300’ü bulan imzayla desteklenen dilekçe hakkında açılan davada 59 kişi yargılandı.
Dava sanıkların lehine sonuçlandı
“Sıkıyönetim yasaklarına aykırı olarak bildiri dağıtmak” suçundan Ankara 1 no.lu Sıkıyönetim Mahkemesi’nde görülen, 18 Ağustos 1984 tarihinde ilk duruşması yapılan dava, 7 Şubat 1986'da tüm sanıkların lehine sonuçlandı.
“Sıkıyönetim yasaklarına aykırı olarak bildiri dağıtmak” suçundan Ankara 1 no.lu Sıkıyönetim Mahkemesi’nde görülen, 18 Ağustos 1984 tarihinde ilk duruşması yapılan dava, 7 Şubat 1986'da tüm sanıkların lehine sonuçlandı.
Aziz Nesin, dava savunmasının bir bölümünde şu ifadeleri kullandı:
"Bizler bu dilekçeyi yazar ve imzalarken bunun karşılığında aydın olduğumuz için bir minnet beklemiyorduk ve aydın olmanın ayrıcalıklarından yararlanmaya kalkmış değildik. Emekli olduktan sonra holdinglerin yönetim kurullarında ve büyük sermayeli ticaret kuruluşlarında ve bankalarda ve benzeri büyük sermaye gruplarında ve özel girişim kuruluşlarında ve dış alım- satım firmalarında, yüksek çıkarlar karşılığında hiç anlamadıkları işlerde ve hiç çalışmadan görev alan ve aç gözleri hiç doymayan yaşlı kişilerin aydın olduklarını söylemelerinden utanmaları nasıl gerekirse, bu dilekçeyi yazıp imzalamak karşılığında bugünkü yönetimin tutumunu bildiğimizden nimet değil külfet, ödül değil ceza bekleyen bizler de kendimizi aydın sanmaktan onur duymaktayız.Bu dilekçeyi imzalayanlar arasında salt ulusal düzeyde değil uluslararası düzeyde sanatçılar, yazarlar, gazeteciler, bilimciler, hukukçular, eski bakanlar vardır. Bunlar aydın değillerse, Türkiye’de Aydın ilinden başka aydın kalmaz."
Dilekçede neler ifade edildi?
Birçok aydının bir yandan imzalarıyla destek vermeye devam ettiği öte yandan yargılama sürecinde bazı imzaların geri çekildiği, 12 Eylül karanlığına karşı hatırı sayılır önemi bulunan, “Aydınlar Dilekçesi” içerisinde hangi ifadeler yer aldı?
Birçok aydının bir yandan imzalarıyla destek vermeye devam ettiği öte yandan yargılama sürecinde bazı imzaların geri çekildiği, 12 Eylül karanlığına karşı hatırı sayılır önemi bulunan, “Aydınlar Dilekçesi” içerisinde hangi ifadeler yer aldı?
“Akılcı yöntemlerle aydınlık geleceğe inanıyoruz”
“Türkiye’de Demokratik Düzene İlişkin Gözlem ve İstemler” başlığıyla 6 sayfa olarak hazırlanan dilekçe, Türkiye’de yaşanan ağır bunalım sürecine değinilerek, “Biz Türk aydınları, eksiklerimizin ve sorumluluğumuzun öneminin ve önceliğinin bilincindeyiz. Bu bilinç, bize toplumumuzun sağlıklı ve güvenli bir düzene geçişiyle ilgili görüşlerimizi açıklama görev ve hakkını vermektedir. Bizler toplumumuzun akılcı yöntemler kullanarak aydınlık bir geleceğe ulaşacağına coşkuyla inanıyoruz” ifadeleriyle de şu şekilde sunuldu:
“Türkiye’de Demokratik Düzene İlişkin Gözlem ve İstemler” başlığıyla 6 sayfa olarak hazırlanan dilekçe, Türkiye’de yaşanan ağır bunalım sürecine değinilerek, “Biz Türk aydınları, eksiklerimizin ve sorumluluğumuzun öneminin ve önceliğinin bilincindeyiz. Bu bilinç, bize toplumumuzun sağlıklı ve güvenli bir düzene geçişiyle ilgili görüşlerimizi açıklama görev ve hakkını vermektedir. Bizler toplumumuzun akılcı yöntemler kullanarak aydınlık bir geleceğe ulaşacağına coşkuyla inanıyoruz” ifadeleriyle de şu şekilde sunuldu:
“Düşünce üretmek bunalım değil toplumsal canlılığın gereği”
“Halkımız, çağdaş toplumlarda geçerli insan haklarının tümüne layıktır ve bunlara eksiksiz olarak sahip olmalıdır. Ülkemizin, insan haklarının güvenceleri yurt dışında tartışılır bir ülke durumuna düşürülmüş olmasını onur kırıcı buluyoruz. Yaşam hakkı ve insanca yaşama, örgütlü ve toplumsal varolmanın çağımızda hiçbir gerekçe ile ortadan kaldırılamayacak baş amacıdır; doğal ve kutsal bir haktır. Bu hakkın anlam kazanması, düşünceyi özgürce açıklamaya, geliştirmeye ve etrafında örgütlenmeye bağlıdır. Bireylerimizin yeni ve değişik düşünce üretmelerini, gösterilmeye çalışıldığı gibi, bunalımların nedeni değil, toplumsal canlılığın gereği sayıyoruz.”
“İşkence insanlığa karşı işlenen suçtur”
“İnsanların son sığınağı olan adalet, insanca yaşamın da başlıca dayanağıdır” denilen dilekçede, yargı kararı olmaksızın yurttaşların haklarının kısılması, siyasal hakların ellerden alınmasının toplumsal yıkımlara yol açacağı belirtildi. İşkencenin ise insanlığa karşı işlenen suç olduğu vurgulanan metinde şu ifadeler yer aldı:
“İnsanların son sığınağı olan adalet, insanca yaşamın da başlıca dayanağıdır” denilen dilekçede, yargı kararı olmaksızın yurttaşların haklarının kısılması, siyasal hakların ellerden alınmasının toplumsal yıkımlara yol açacağı belirtildi. İşkencenin ise insanlığa karşı işlenen suç olduğu vurgulanan metinde şu ifadeler yer aldı:
“İşkencenin kaldırılması için önlemler alınmalıdır”
“Varlığı yasal kararlarla da kanıtlanan işkence insanlığa karşı suçtur. İşkencenin yargısız, peşin ve ilkel bir cezalandırma alışkanlığına dönüştürülmüş olmasından endişe ediyoruz. Ayrıca, özgürlüğü sınırlama amacını aşan cezaevi koşullarını da eziyet ve işkence sayıyoruz. İşkencenin büsbütün ortadan kaldırılması için gerekli önlemler alınmalıdır.”
Kapsamlı af talebi
Ölüm cezalarının kaldırılması gereğine inandıklarını ve görülmekte olan davaların bir an önce sonuçlandırılması gerektiği görüşü paylaşılan dilekçede, “Suçları oluşturan, toplumsal ve siyasal koşullardır. Türkiye'nin içinde yaşadığı çalkantılı dönemin topluma yüklediği sorumluluk unutulmamalıdır. Bu nedenlerden ötürü ve sosyal barışa katkıda bulunmak için kapsamlı bir affı kaçınılmaz görüyoruz” talebi de yer aldı.
Ölüm cezalarının kaldırılması gereğine inandıklarını ve görülmekte olan davaların bir an önce sonuçlandırılması gerektiği görüşü paylaşılan dilekçede, “Suçları oluşturan, toplumsal ve siyasal koşullardır. Türkiye'nin içinde yaşadığı çalkantılı dönemin topluma yüklediği sorumluluk unutulmamalıdır. Bu nedenlerden ötürü ve sosyal barışa katkıda bulunmak için kapsamlı bir affı kaçınılmaz görüyoruz” talebi de yer aldı.
“Örgütlenme hakkı güvenceye kavuşturulmalı”
Siyasi partiler, sendikalar, mesleki kuruluşlar ve derneklerle birlikte birey ve grupların demokratik özgürlüklerini korumak, örgütlenme ve katılım haklarını güvencelere kavuşturmak gerektiği belirtilen dilekçede, çok yönlü kamuoyunun oluşması ve TRT’nin özerkliğinin sağlanması gerektiği de ifade edildi.
Siyasi partiler, sendikalar, mesleki kuruluşlar ve derneklerle birlikte birey ve grupların demokratik özgürlüklerini korumak, örgütlenme ve katılım haklarını güvencelere kavuşturmak gerektiği belirtilen dilekçede, çok yönlü kamuoyunun oluşması ve TRT’nin özerkliğinin sağlanması gerektiği de ifade edildi.
"Eğitimin temel amacı üretici insan yetiştirmek"
Ayrıca eğitimin temel amacının özgür düşünceli, bilgili, becerili ve üretici insan yetiştirmek olduğunu belirten aydınlar, eğitime ilişkin görüşlerini de şu şekilde açıkladı:
Ayrıca eğitimin temel amacının özgür düşünceli, bilgili, becerili ve üretici insan yetiştirmek olduğunu belirten aydınlar, eğitime ilişkin görüşlerini de şu şekilde açıkladı:
“Bütün yüksek öğretim kurumlarının, atamalarla oluşturulan aşırı yetkili bir kurulun buyruğuna verilmesi, hem gençlerin iyi yetiştirilmesini, hem de bilim yapılmasını şimdiden engellediği gibi ülkenin geleceği için büyük kaygılar da doğurmaktadır. Bu nedenle, YÖK düzeninin bir an önce seçim ilkesine dayalı özerklik yönünde değiştirilmesini gerekli görüyoruz.”
“Topluma karşı sorumlulukların bilincindeyiz”
Dilekçede, her türlü sanat yapıtlarının üretiminde ve yayımında özgürlüğü, kültürel yaratıyı sınırlayan sansürün toptan kaldırılması ve ceza sorumluluğunun yalnız olağan yargı mercilerince saptanması gerektiği kanaati de belirtildi. “Aydınlar dilekçesi” şu şekilde sonlandırdı:
Dilekçede, her türlü sanat yapıtlarının üretiminde ve yayımında özgürlüğü, kültürel yaratıyı sınırlayan sansürün toptan kaldırılması ve ceza sorumluluğunun yalnız olağan yargı mercilerince saptanması gerektiği kanaati de belirtildi. “Aydınlar dilekçesi” şu şekilde sonlandırdı:
“Bütün bunlarıın ışığında, topluma karşı sorumluluklarının bilincinde olan bizler, çağdaş demokrasinin, ayrı ayrı ülkelerin özel koşullarına göre uygulamadaki değişikliklere karşın, değişmeyen bir özü olduğuna bu özü oluşturan kurum ve ilkelerin bizim ulusumuzca da benimsenmiş bulunduğuna, bunlara aykırı düşen yasal düzenleme ve uygulamaların demokratik yöntemlerle ortadan kaldırılması gerektiğine, yaşadığımız bunalımdan, böylelikle, sağlıklı ve güvenli olarak çıkılacağına olanca içtenliğimizle inanmaktayız.”
(soL – Haber Merkezi)
ERMENI IFTIRALARINA BATI DESTEGININ ANLAMI VE ONLEMENIN YOLU!
Prof. Dr. Ozer OZANKAYA
YaklasIk 40 yildanberi, bir cok Batili devlet, Osmanli Devletinin son doneminde Dogu ve Guney Anadolu’da ozellikle Rusya, Ingiltere, Fransa ve Amerike’nin kiskirttigi Ermeni – Turk kanli kavgalarindan Turk ulusunu ve Tukiye Cumhuriyeti Devleti’ni sorumlu tutmak, ustelik bunu “Ermenilere karsi soykirim„ gibi sunmak haksizligini isleyegelmektedirler. Bu ulkelerin nesnellik olcutlerine uyma geregini gozardi eden politikacilari, “Turkler Ermenilere soykirim uygulamislardir„ diyen Parlamento kararlari almakta, bu savin dogru olmadigini soylemeyi suc sayan ve cezalandiran yasalar bile cikarmaktadilar!
Demokrasi ve baris ilkelerine taban tabana zit olan bu tutumu, Turkiye’nin yuklu tutarda ornegin Fransiz helikopteri, Alman Tanki ya da Amerikan ucagi ... satinalmasi ve benzeri odunler karsiliginda, kimi kez gecici olarak unutmus gorunmekte, kimi kez parlamentolarina dek getirmekle birlikte cogunluk oyuna ulasmamasina calisacaklari sozlerini vermekte, Turk hukumetlerinden odun uzerine odun koparmaya calismaktadirlar.
Nesnellik bilimin de, demokrasinin de, uluslar arasinda barisin da en temel geregidir. Ben de bir toplumbilimci niteligimle, bu konuya iliskin gozlem ve degerlendirmelerimi, kati savlar olarak degil, elestiriye acik onermeler olarak sunmak istiyorum.
I. SOYKIRIMI, AMA TURK'E KARSI GIRISILMIS SOYKIRIMI!
Osmanli Devleti'nin tarih sayfalarina gocme sureci, bilindigi gibi, dogal kaynaklar ve pazar arayisindaki sanayilesmis Batili devletlerin kendi aralarindaki cikar cekismeleri yuzunden, Osmanli uyrugu halklarin her yonden yikimlara ugratilmasi esliginde gerceklesti. Bu yikimlarin en buyugunu Osmanli Devletinin asil yukunu cektigi halde her turlu gelismenin disinda tutulan Turk kesimi yasadi. Amerikali Goc Tarihcisi Prof. Justine McCarthy’nin gercek arastirmalara dayali yapitlarinda sergilendigi uzere, Osmanli'nin Turk uyruklari, devletin bati eyaletlerindeki 500 yillik Turk yurdu Rumeli'den (ABD'nin tum tarihinin 225 yildan ibaret oldugu dusunulsun!) her turlu insan haklari cignenerek sokulup sokulup atildiklari gibi, dogusunda da yapay olarak bir Ermenistan yaratabilmek ugruna Turk nufustan arindirilmis bir bolge olusturulmak istenmis ve Ingiliz, Rus, Fransiz kiskirtma ve silahli destegi ile kurulan Ermeni ceteleri kadin, yasli, cocuk demeden "yalnizca Turk oldugu icin" Turkleri kiyimdan gecirmege ve bolgeden kacirmaga kalkismislardir. Ermeni nufus cogunlugu da binlerce yillik Turk
vatandaslarina karsi islenen bu cinayetlere bas kaldirmamis ya da kaldiramamistir.
Ancak Turklere karsi uygulanan kiyim Osmanli'nin Bati eyaletlerinde basarili oldugu halde Dogu'da basarili olamamis, Osmanli Devleti buradaki cogunluk Turk nufusu korumak ve Rusya ile savasirken arkadan hancerlenmeyi onlemek icin Ermeni uyruklarini ulkenin guneyindeki bolgelere zorunlu goce tabi tutmustur. Bu, sIk sIk soylendigi gibi, yalniz Carlik Rusyasiyla savasmakta olan Osmanli Ordusunun iki ates arasinda kalmamasi icin basvurulmus bir onlem degildir. Turke karsi girisilen soykirim cinayetlerine karsi koymayan ya da koyamayan ve saldirilara ortak olan Ermeni nufusun, bir daha Turk komsulariyla baris icinde birlikte yasama sansi da kalmamisti.
Bunun icin de o bolgeden baska yere gocurulmeleri zorunluluk olmustu. Turk Bagimsizlik Savasi sirasinda da Adana, Maras, Gaziantep .. yoresinde Fransiz uniformasi altinda Turklere saldirtilmalari, Dunya Savasi sirasinda zorunlu olarak goc ettirilen Ermenilerin Cumhuriyetin kurulmasi uzerine yurtlarina donmelerini daha da olanaksiz duruma getirmistir. Goruldugu gibi Dogu Anadolu'daki Ermeni halk, Batili devletlerin cikar hesaplarina arac olmaya hayir demedikleri, diyemedikleri icin, bu bolgedeki binlerce yillik varliklarina kendi elleriyle son vermislerdir!
Ama Ermeni siyasetcileri ve onlari kiskirtmis olmanin sorumlulugunu tasiyan Siyaset Batisi, 1970'lerden baslayarak olaylari tam anlamiyla ters-yuz etmege baslamis, oldurulen, yurdundan ve ocagindan surulen ve mesru savunma durumunda birakilan Turkler insan degil de hamam bocegi imis gibi, onlara karsi baslatilan bu soykirim saldirisindan hic soz etmeden, sanki 'Osmanli Devleti ve Turk halki Almanlarin, Ruslarin, Ispanyollarin Yahudilere yaptigi gibi, durduk yerde Ermenilere karsi soykirimi uygulamistir.' diyen bir propaganda makinesini isletmege baslamislardir.
Turkiye Cumhuriyeti, durustlukle izledigi barisci politika geregi gecmisin bugunumuzu zehirlememesine ozen gosterir ve Ermeni cetelerin ve onlara uyan Ermeni halkin kiyimlari ile onlari destekleyen somurgeci devletlerin sorumluluklarini gundemden dusururken, bu soylu politikasi onlar tarafindan kendisine karsi silah olarak kullanilmaya baslanmistir.
Oysa bir ulusa iftira etmek, soykirim girisiminin ta kendisidir!
II. SOYKIRIM SAVI NEDEN BIR KARACALMADAN IBARETTIR?
Bu propagandalarin yalandan baska birsey olmadigi matematiksel bir kesinlikle bircok kez kanitlanmistir, dedim. Bunun yalnizca birkac ornegini sunmak isterim. Bu ornekler, kanimca, dogruya saygisi olan herkesi inandirmaya yetecek acikliktadir. Buna karsin sozkonusu propaganda makinesinin neden isletildigi ve Turkiye'nin bunu neden
onleyemedigi, konunun baska bir yonudur ve ona iliskin tahminlerimi daha sonra belirtecegim.
Ermeni savlarinin birer karacalmadan ibaret oldugunu gostermege yetecek nitelikteki kanitlarin bir bolumu sunlardir :
1) Osmanli Devleti, Birinci Dunya Savasina Almanya'nin gudumundeki Enver Pasa ve benzeri devlet yoneticilerinin cabalariyla suruklenmisti. Butunuyle Osmanli Ordusu savas boyunca "Alman Askeri Egitim Kurulu"nu olusturan Alman generallerinin dogrudan dogruya komutasi altina sokulmustu. Liman von Sanders'ler, Falkenhein'lar bunun canli kanitlaridir.
Eger Osmanli Devleti Ermeni uyruklarina karsi bir soykirim uygulamis olsaydi, Alman hukumeti bunu belgeleyecek olanaklara en cok sahip olacak konumda bulunuyordu. Oysa bugune degin Alman arsivlerinde boyle bir belge bulunup ortaya cikarilamamistir!
2) Savas sonrasinda Mondros silah birakismasini imzalayan Osmanli devleti butun yonetimiyle Ingiliz, Fransiz ve Itayan isgalcilerine teslim oldu. Savas suclulari mahkemelere verildi, Maltalara suruldu. Ama Osmanli Devletinin butun arsivlerine el koymus olan savas galibi bu devletler, Ermenilere karsi soykirim uygulandigina iliskin hicbir kanit bulamamis, boyle herhangi bir yargida da bulunamamislardir.
Ingiliz, Fransiz, Rus ve Italyan arsivlerinde boyle herhangi bir kanit bulunsaydi bugune degin bin kez dunyaya duyurulmus olurdu.
3) Silah Birakismasi ve Kurtulus Savasi yillarinda Amerika'nin Istanbul Baskonsolosu Morgenthau, Amerikan hukumetinin Ermeni savlarini arastirmak uzere gorevli gonderdigi General Mosley ve General Hardord'un hepsi de bir soykirimindan degil, "Karsilikli birbirini oldurme" olayindan soz edilebilecegini, bu catismalarda Turklerin daha buyuk kayiplara ugradigini belirtmislerdir. Oldurmegi kimlerin baslattigi konusunda ise, beklenebilecegi gibi, sessiz kalmislardir. Eger Turkler baslatmis olsaydi sessiz kalmayacaklari aciktir.
4) Daha 1877 Osmanli - Rus Savasi oncesinde Ingiltere, kendi somurgeci cikarlarinin tehlikeye girecegini gorerek, Rusya'nin Ermenileri baskidan koruma bahanesiyle Osmanli Devletine saldirmasina karsi cikmak uzere, durumu yerinde gozlemlemesi icin bir Kirallik Yuzbasisini gorevlendirmisti. Butun Anadolu'yu at sirtinda gezen Captain Peebody, Five Hundred Miles On Horseback in Asia Minor adli gezi notlarinda baskiya ugramak soyle dursun, toplumun en varlikli ve gonencli kesimi oldugunu Ermenilerin, olsa olsa Ermenilerin Osmanli Devletine karsi sadakatlarinda bir kusur bulundugunun soylenebilecegini gozlemlemistir.
5) Adana-Maras bolgesinde Fransiz uniformasi altinda Ermenileri Turk komsularina saldirttiktan bir sure sonra, Ankara Hukumetiyle anlasmaya varan Fransa’nin Basbakani Clémenceau, “Ermeniler, baslarina gelenlerden, kendilerinden baska hic kimseyi suclayamazlar.„ demekteydi.
E) Turkiye'de bir Ermeni soykirimi yasanmis olsaydi, bunun Ataturk doneminde neden hic agza alinmadigi, tam tersine neden Ataturk Turkiyesi’nin, boyle bir savdan tek sozcukle bile soz edilmeksizin, ozel olarak Milletler Cemiyeti uyeligine davet edildigi, sorulmaya deger bir durumdur.
6) Turkiye'de Ermenilere karsi soykirimi yapilmis olsaydi Almanlarin Yahudilere uyguladigi soykirimindan kacan yuzlerce Yahudi bilim, sanat ve dusun adami ile Nazilere baskaldiran bircok Alman bilim, sanat ve dusun adami kusku yok ki ABD, Isvicre, Kanada vb. ulkelere gidebilecekken Ataturk Turkiyesine gelmek istemezlerdi;
Turkiye'de tam bir ozgurluk ortaminda yasayabileceklerini dusunemezlerdi.
7) Ermenileri yuzyillarca "en bagli uyruk" anlamina gelen "Teb'a-i sadika" diye niteleyen, devletin sadrazamlik dahil en yuksek makamlarinda gorevlendiren, saray mimarlarini kusaklar boyunca hep Ermenilerden (ornegin Balyan ailesinden) secen Osmanli Devletinin, muzik de dahil kulturun her alaninda Turklerle en cok kaynasmis olan, Ermeni alfabesiyle Turk dilinde kitaplar basan, evlerinde bile yogun bicimde Turkce konusan uyruklarina soykirim uygulamasina olanak yoktur.
8) Bugun bile dunyanin bircok ulkesinde yasamakta olan Ermeniler, evlerinde ve kendi aralarinda sIk sIk Turkce konusmaktadirlar. Binlerce yillik yurtlari olan Anadolu'dan bir soykirim sonucunda gocmek zorunda kalmis olsalardi, herhalde Turkce konusmayi surdurmeyi akillarindan bile gecirmezlerdi.
II.
Bir ulusa soy kirimi iftirasi yapmak, kendi basina bir soykirimidir!
Bunu, soz konusu I. Dunya Savasi boyunca ordusunu bile Alman komutanlarinin dogrudan buyrugu altina sokacak olcude –bizce ahmakca- bir “Almanya bagliligi„ sergilemis olan muttefikine karsi yapmak, “dostluga sadakat„ ilkesiyle bagdasmaz.
Buna ek olarak, 3,5 milyon Turk butun gencligini, uretken yillarini Alman toplumunun refahina harcamisken, Turkiye Cumhuriyeti de ABD'den sonra en buyuk orduyu besleyerek, bir yandan, alman sanayisine pazar saglayarak ve bunun icin kendi sanayilesmesini ve demiryollarini baltalayarak, ote yandan Sovyet yayilmasini onlemek uzere NATO icinde soguk savasin en buyuk riskini ustlenerek Almanya'nin gelismesini kolaylastirmis iken, Alman hukumetlerinin hem kendi ulkelerindeki 3,5 milyon Turke, hem de butunuyle Turk ulusuna ve Turkiye Cumhuriyeti'ne en agir hakarette bulunmasi da baslibasina bir jenosid sucu olmaktadir, kanisindayim.
Alman hukumetlerinin, bu ulkedeki Turklerin demokratik haklarini bilincle kullanabilen orgutlu bir birlik olmasini onlemek icin onlar arasinda kurt - turk, alevi - sunni, laik - seriatci, nurcu - suleymanci … gibi bolunmeler olusmasini ozellikle desteklemesi de, insan haklarina yonelik, soykirimi sayilabilecek nitelikte saldirgan tutumlar ve eylemler sayilmak gerekir.
III. BATILI DEVLETLER BU GOZUPEKLIGI NASIL GOSTEREBILIYORLAR?
Soykirimi savinin bir karacalmadan baska birsey olmadigini ortaya koyan, ancak birkacini saydigimiz, boylesine acik ve kesin kanitlara karsin soz konusu iftiranin surdurulebilmekte olmasinin nedenleri neler olabilir?
Bir ulus icin izlenecek en dogru strateji, cagdas bir kultur sahibi olmaktir. Baska deyisle yonetiminin demokratik, felsefe, bilim ve sanatinin ozgur, ekonomisinin ileri sanayiye ve ileri teknolojiye dayali, dilinin geliskin bir yazi dili olmasi, bir ulusu en yuksek guvenlik duzeyinde yasatir.
Batili devletlerin Turk ulusuna „Ermeni Soykirimi“ karacalmasini bunca pervasizca yapabilmesinin bana gore basta gelen nedeni, 1946'dan sonra Turkiye'yi yoneten politikacilarin, Turk ulusuna boyle bir cagdas kultur duzeyine yukselme yollarini acan ve Turkiye Cumhuriyeti devletini guclu ve saygin kilan Cumhuriyet aydinlanmasini surdurecek yerde, ucuz yoldan iktidarda kalip bencil cikarlarin hizmetinde olmayi yeglemeleri, bunun icin de henuz Cumhuriyet aydinlanmasinin ulasamadigi, cogu yolsuz ve okulsuz 40.000 koy ile bir o kadar kucuk yerlesim yerlerinde yasayan ve halkin % 80'ini olusturan koylu yiginlarini yeniden ortacag artigi seyhlik, agalik, tarikacilik, ufurukculuk vb. kurumlarin pencesine dusurmeleri olmustur.
Uluslararasi iliskilerin felsefesi, hala , Ataturk'un dedigi gibi "acgozluluk, cekememezlik ve kin uzerine dayali olmakta" suregidiyor. Bu ortamda bir ulus icin tek guvence bilim, sanat, teknik, ekonomi ve dusunus bicimi acilarindan en cok guclu olmakla saglanabilir.
Bunlardan yoksun birakilmaya baslanan bir ulus ve onun devleti, gercekte zayif dusuruluyor demektir.
Iste 1946 sonrasinin basit politikacilari, Ataturk Cumhuriyetinin Turk ulusunu ve devletini guclu kilan kurum ve politikalarini baltalamakla onu gucsuzlestirmege baslamis, somurgeciligi hala ayip saymayan kimi Batili devletler bundan yureklenerek, hem Ataturk modelinin tum Islam dunyasina ve tum somurulen uluslara ornek olmasini engellemek, hem de Turkiye gibi genis bir ulkeyi yeniden somurge durumuna indirgemek
uzere, Turkiye Cumhuriyeti ile Turk ulusuna saldirilarini yavas yavas yenilemege, hem de bu saldirilarin bir bolumunu, sagcisi ve solcusu ile bagnaz kafali ve/ya da cikarci politikacilar, yazar-cizerler, sozde-profesorler ... araciligiyla sanki Turkiye'ye "yardim" imis gibi yutturmaya koyulmuslardir.
Ermeni soykirimi savlari da bu saldirilardan baslica bir tanesidir.
IV. SONUC
Ermeni iftiralarina kesin bir son vermek ve bunlarin helikopter alimlarimiz sirasinda acikca yapildigi gibi Turkiye'yi haraca baglamada bir tur santaj araci olarak kullanilmasini onlemek icin, Turk hukumetleri ve dis temsilciliklerimizin yetkilileri, yukardaki gercekleri gur sesle bir kez ve son kez olmak uzere dile getirmeli, onlari gormezlikten gelerek parlamentolarina ve uluslararasi ortamlara Ermeni iftiralarini tasiyan hukumetlere bu davranisin Turkiye tarafindan "dusmanca eylem" sayilacagini ve ona gore karsilik gorecegini acik ve kesin bir bicimde bildirmelidirler.
Ama bunu yapabilmeleri icin once Turk hukumetlerinin gercekten demokratik, yani her eyleminin hesabini Turk ulusuna vermek yukumlulugunun bilincinde, bilimin ve erdemin yolunda guclu hukumetler olmasi, icerde ve disardaki gorevlilerin de partizan olculerle degil, gercekten Turk ulusunun mesru cikarlarini koruyup kollayacak yeterlikte olma olcusune gore secilip calistirilan gorevliler olmasi zorunludur. Bilim ve yayin dunyamizin da demokratik yurttaslik sorumluluguyla bu yolda etkin destek vermeyi basarmalidir.
Yarim yuzyildan beri bu olculerden uzaklasildikca Turk ulusuna ve Turkiye Cumhuriyeti'ne karsi ic ve dis saldirilarin da arttigina tanik olmaktayiz.
.
YaklasIk 40 yildanberi, bir cok Batili devlet, Osmanli Devletinin son doneminde Dogu ve Guney Anadolu’da ozellikle Rusya, Ingiltere, Fransa ve Amerike’nin kiskirttigi Ermeni – Turk kanli kavgalarindan Turk ulusunu ve Tukiye Cumhuriyeti Devleti’ni sorumlu tutmak, ustelik bunu “Ermenilere karsi soykirim„ gibi sunmak haksizligini isleyegelmektedirler. Bu ulkelerin nesnellik olcutlerine uyma geregini gozardi eden politikacilari, “Turkler Ermenilere soykirim uygulamislardir„ diyen Parlamento kararlari almakta, bu savin dogru olmadigini soylemeyi suc sayan ve cezalandiran yasalar bile cikarmaktadilar!
Demokrasi ve baris ilkelerine taban tabana zit olan bu tutumu, Turkiye’nin yuklu tutarda ornegin Fransiz helikopteri, Alman Tanki ya da Amerikan ucagi ... satinalmasi ve benzeri odunler karsiliginda, kimi kez gecici olarak unutmus gorunmekte, kimi kez parlamentolarina dek getirmekle birlikte cogunluk oyuna ulasmamasina calisacaklari sozlerini vermekte, Turk hukumetlerinden odun uzerine odun koparmaya calismaktadirlar.
Nesnellik bilimin de, demokrasinin de, uluslar arasinda barisin da en temel geregidir. Ben de bir toplumbilimci niteligimle, bu konuya iliskin gozlem ve degerlendirmelerimi, kati savlar olarak degil, elestiriye acik onermeler olarak sunmak istiyorum.
I. SOYKIRIMI, AMA TURK'E KARSI GIRISILMIS SOYKIRIMI!
Osmanli Devleti'nin tarih sayfalarina gocme sureci, bilindigi gibi, dogal kaynaklar ve pazar arayisindaki sanayilesmis Batili devletlerin kendi aralarindaki cikar cekismeleri yuzunden, Osmanli uyrugu halklarin her yonden yikimlara ugratilmasi esliginde gerceklesti. Bu yikimlarin en buyugunu Osmanli Devletinin asil yukunu cektigi halde her turlu gelismenin disinda tutulan Turk kesimi yasadi. Amerikali Goc Tarihcisi Prof. Justine McCarthy’nin gercek arastirmalara dayali yapitlarinda sergilendigi uzere, Osmanli'nin Turk uyruklari, devletin bati eyaletlerindeki 500 yillik Turk yurdu Rumeli'den (ABD'nin tum tarihinin 225 yildan ibaret oldugu dusunulsun!) her turlu insan haklari cignenerek sokulup sokulup atildiklari gibi, dogusunda da yapay olarak bir Ermenistan yaratabilmek ugruna Turk nufustan arindirilmis bir bolge olusturulmak istenmis ve Ingiliz, Rus, Fransiz kiskirtma ve silahli destegi ile kurulan Ermeni ceteleri kadin, yasli, cocuk demeden "yalnizca Turk oldugu icin" Turkleri kiyimdan gecirmege ve bolgeden kacirmaga kalkismislardir. Ermeni nufus cogunlugu da binlerce yillik Turk
vatandaslarina karsi islenen bu cinayetlere bas kaldirmamis ya da kaldiramamistir.
Ancak Turklere karsi uygulanan kiyim Osmanli'nin Bati eyaletlerinde basarili oldugu halde Dogu'da basarili olamamis, Osmanli Devleti buradaki cogunluk Turk nufusu korumak ve Rusya ile savasirken arkadan hancerlenmeyi onlemek icin Ermeni uyruklarini ulkenin guneyindeki bolgelere zorunlu goce tabi tutmustur. Bu, sIk sIk soylendigi gibi, yalniz Carlik Rusyasiyla savasmakta olan Osmanli Ordusunun iki ates arasinda kalmamasi icin basvurulmus bir onlem degildir. Turke karsi girisilen soykirim cinayetlerine karsi koymayan ya da koyamayan ve saldirilara ortak olan Ermeni nufusun, bir daha Turk komsulariyla baris icinde birlikte yasama sansi da kalmamisti.
Bunun icin de o bolgeden baska yere gocurulmeleri zorunluluk olmustu. Turk Bagimsizlik Savasi sirasinda da Adana, Maras, Gaziantep .. yoresinde Fransiz uniformasi altinda Turklere saldirtilmalari, Dunya Savasi sirasinda zorunlu olarak goc ettirilen Ermenilerin Cumhuriyetin kurulmasi uzerine yurtlarina donmelerini daha da olanaksiz duruma getirmistir. Goruldugu gibi Dogu Anadolu'daki Ermeni halk, Batili devletlerin cikar hesaplarina arac olmaya hayir demedikleri, diyemedikleri icin, bu bolgedeki binlerce yillik varliklarina kendi elleriyle son vermislerdir!
Ama Ermeni siyasetcileri ve onlari kiskirtmis olmanin sorumlulugunu tasiyan Siyaset Batisi, 1970'lerden baslayarak olaylari tam anlamiyla ters-yuz etmege baslamis, oldurulen, yurdundan ve ocagindan surulen ve mesru savunma durumunda birakilan Turkler insan degil de hamam bocegi imis gibi, onlara karsi baslatilan bu soykirim saldirisindan hic soz etmeden, sanki 'Osmanli Devleti ve Turk halki Almanlarin, Ruslarin, Ispanyollarin Yahudilere yaptigi gibi, durduk yerde Ermenilere karsi soykirimi uygulamistir.' diyen bir propaganda makinesini isletmege baslamislardir.
Turkiye Cumhuriyeti, durustlukle izledigi barisci politika geregi gecmisin bugunumuzu zehirlememesine ozen gosterir ve Ermeni cetelerin ve onlara uyan Ermeni halkin kiyimlari ile onlari destekleyen somurgeci devletlerin sorumluluklarini gundemden dusururken, bu soylu politikasi onlar tarafindan kendisine karsi silah olarak kullanilmaya baslanmistir.
Oysa bir ulusa iftira etmek, soykirim girisiminin ta kendisidir!
II. SOYKIRIM SAVI NEDEN BIR KARACALMADAN IBARETTIR?
Bu propagandalarin yalandan baska birsey olmadigi matematiksel bir kesinlikle bircok kez kanitlanmistir, dedim. Bunun yalnizca birkac ornegini sunmak isterim. Bu ornekler, kanimca, dogruya saygisi olan herkesi inandirmaya yetecek acikliktadir. Buna karsin sozkonusu propaganda makinesinin neden isletildigi ve Turkiye'nin bunu neden
onleyemedigi, konunun baska bir yonudur ve ona iliskin tahminlerimi daha sonra belirtecegim.
Ermeni savlarinin birer karacalmadan ibaret oldugunu gostermege yetecek nitelikteki kanitlarin bir bolumu sunlardir :
1) Osmanli Devleti, Birinci Dunya Savasina Almanya'nin gudumundeki Enver Pasa ve benzeri devlet yoneticilerinin cabalariyla suruklenmisti. Butunuyle Osmanli Ordusu savas boyunca "Alman Askeri Egitim Kurulu"nu olusturan Alman generallerinin dogrudan dogruya komutasi altina sokulmustu. Liman von Sanders'ler, Falkenhein'lar bunun canli kanitlaridir.
Eger Osmanli Devleti Ermeni uyruklarina karsi bir soykirim uygulamis olsaydi, Alman hukumeti bunu belgeleyecek olanaklara en cok sahip olacak konumda bulunuyordu. Oysa bugune degin Alman arsivlerinde boyle bir belge bulunup ortaya cikarilamamistir!
2) Savas sonrasinda Mondros silah birakismasini imzalayan Osmanli devleti butun yonetimiyle Ingiliz, Fransiz ve Itayan isgalcilerine teslim oldu. Savas suclulari mahkemelere verildi, Maltalara suruldu. Ama Osmanli Devletinin butun arsivlerine el koymus olan savas galibi bu devletler, Ermenilere karsi soykirim uygulandigina iliskin hicbir kanit bulamamis, boyle herhangi bir yargida da bulunamamislardir.
Ingiliz, Fransiz, Rus ve Italyan arsivlerinde boyle herhangi bir kanit bulunsaydi bugune degin bin kez dunyaya duyurulmus olurdu.
3) Silah Birakismasi ve Kurtulus Savasi yillarinda Amerika'nin Istanbul Baskonsolosu Morgenthau, Amerikan hukumetinin Ermeni savlarini arastirmak uzere gorevli gonderdigi General Mosley ve General Hardord'un hepsi de bir soykirimindan degil, "Karsilikli birbirini oldurme" olayindan soz edilebilecegini, bu catismalarda Turklerin daha buyuk kayiplara ugradigini belirtmislerdir. Oldurmegi kimlerin baslattigi konusunda ise, beklenebilecegi gibi, sessiz kalmislardir. Eger Turkler baslatmis olsaydi sessiz kalmayacaklari aciktir.
4) Daha 1877 Osmanli - Rus Savasi oncesinde Ingiltere, kendi somurgeci cikarlarinin tehlikeye girecegini gorerek, Rusya'nin Ermenileri baskidan koruma bahanesiyle Osmanli Devletine saldirmasina karsi cikmak uzere, durumu yerinde gozlemlemesi icin bir Kirallik Yuzbasisini gorevlendirmisti. Butun Anadolu'yu at sirtinda gezen Captain Peebody, Five Hundred Miles On Horseback in Asia Minor adli gezi notlarinda baskiya ugramak soyle dursun, toplumun en varlikli ve gonencli kesimi oldugunu Ermenilerin, olsa olsa Ermenilerin Osmanli Devletine karsi sadakatlarinda bir kusur bulundugunun soylenebilecegini gozlemlemistir.
5) Adana-Maras bolgesinde Fransiz uniformasi altinda Ermenileri Turk komsularina saldirttiktan bir sure sonra, Ankara Hukumetiyle anlasmaya varan Fransa’nin Basbakani Clémenceau, “Ermeniler, baslarina gelenlerden, kendilerinden baska hic kimseyi suclayamazlar.„ demekteydi.
E) Turkiye'de bir Ermeni soykirimi yasanmis olsaydi, bunun Ataturk doneminde neden hic agza alinmadigi, tam tersine neden Ataturk Turkiyesi’nin, boyle bir savdan tek sozcukle bile soz edilmeksizin, ozel olarak Milletler Cemiyeti uyeligine davet edildigi, sorulmaya deger bir durumdur.
6) Turkiye'de Ermenilere karsi soykirimi yapilmis olsaydi Almanlarin Yahudilere uyguladigi soykirimindan kacan yuzlerce Yahudi bilim, sanat ve dusun adami ile Nazilere baskaldiran bircok Alman bilim, sanat ve dusun adami kusku yok ki ABD, Isvicre, Kanada vb. ulkelere gidebilecekken Ataturk Turkiyesine gelmek istemezlerdi;
Turkiye'de tam bir ozgurluk ortaminda yasayabileceklerini dusunemezlerdi.
7) Ermenileri yuzyillarca "en bagli uyruk" anlamina gelen "Teb'a-i sadika" diye niteleyen, devletin sadrazamlik dahil en yuksek makamlarinda gorevlendiren, saray mimarlarini kusaklar boyunca hep Ermenilerden (ornegin Balyan ailesinden) secen Osmanli Devletinin, muzik de dahil kulturun her alaninda Turklerle en cok kaynasmis olan, Ermeni alfabesiyle Turk dilinde kitaplar basan, evlerinde bile yogun bicimde Turkce konusan uyruklarina soykirim uygulamasina olanak yoktur.
8) Bugun bile dunyanin bircok ulkesinde yasamakta olan Ermeniler, evlerinde ve kendi aralarinda sIk sIk Turkce konusmaktadirlar. Binlerce yillik yurtlari olan Anadolu'dan bir soykirim sonucunda gocmek zorunda kalmis olsalardi, herhalde Turkce konusmayi surdurmeyi akillarindan bile gecirmezlerdi.
II.
Bir ulusa soy kirimi iftirasi yapmak, kendi basina bir soykirimidir!
Bunu, soz konusu I. Dunya Savasi boyunca ordusunu bile Alman komutanlarinin dogrudan buyrugu altina sokacak olcude –bizce ahmakca- bir “Almanya bagliligi„ sergilemis olan muttefikine karsi yapmak, “dostluga sadakat„ ilkesiyle bagdasmaz.
Buna ek olarak, 3,5 milyon Turk butun gencligini, uretken yillarini Alman toplumunun refahina harcamisken, Turkiye Cumhuriyeti de ABD'den sonra en buyuk orduyu besleyerek, bir yandan, alman sanayisine pazar saglayarak ve bunun icin kendi sanayilesmesini ve demiryollarini baltalayarak, ote yandan Sovyet yayilmasini onlemek uzere NATO icinde soguk savasin en buyuk riskini ustlenerek Almanya'nin gelismesini kolaylastirmis iken, Alman hukumetlerinin hem kendi ulkelerindeki 3,5 milyon Turke, hem de butunuyle Turk ulusuna ve Turkiye Cumhuriyeti'ne en agir hakarette bulunmasi da baslibasina bir jenosid sucu olmaktadir, kanisindayim.
Alman hukumetlerinin, bu ulkedeki Turklerin demokratik haklarini bilincle kullanabilen orgutlu bir birlik olmasini onlemek icin onlar arasinda kurt - turk, alevi - sunni, laik - seriatci, nurcu - suleymanci … gibi bolunmeler olusmasini ozellikle desteklemesi de, insan haklarina yonelik, soykirimi sayilabilecek nitelikte saldirgan tutumlar ve eylemler sayilmak gerekir.
III. BATILI DEVLETLER BU GOZUPEKLIGI NASIL GOSTEREBILIYORLAR?
Soykirimi savinin bir karacalmadan baska birsey olmadigini ortaya koyan, ancak birkacini saydigimiz, boylesine acik ve kesin kanitlara karsin soz konusu iftiranin surdurulebilmekte olmasinin nedenleri neler olabilir?
Bir ulus icin izlenecek en dogru strateji, cagdas bir kultur sahibi olmaktir. Baska deyisle yonetiminin demokratik, felsefe, bilim ve sanatinin ozgur, ekonomisinin ileri sanayiye ve ileri teknolojiye dayali, dilinin geliskin bir yazi dili olmasi, bir ulusu en yuksek guvenlik duzeyinde yasatir.
Batili devletlerin Turk ulusuna „Ermeni Soykirimi“ karacalmasini bunca pervasizca yapabilmesinin bana gore basta gelen nedeni, 1946'dan sonra Turkiye'yi yoneten politikacilarin, Turk ulusuna boyle bir cagdas kultur duzeyine yukselme yollarini acan ve Turkiye Cumhuriyeti devletini guclu ve saygin kilan Cumhuriyet aydinlanmasini surdurecek yerde, ucuz yoldan iktidarda kalip bencil cikarlarin hizmetinde olmayi yeglemeleri, bunun icin de henuz Cumhuriyet aydinlanmasinin ulasamadigi, cogu yolsuz ve okulsuz 40.000 koy ile bir o kadar kucuk yerlesim yerlerinde yasayan ve halkin % 80'ini olusturan koylu yiginlarini yeniden ortacag artigi seyhlik, agalik, tarikacilik, ufurukculuk vb. kurumlarin pencesine dusurmeleri olmustur.
Uluslararasi iliskilerin felsefesi, hala , Ataturk'un dedigi gibi "acgozluluk, cekememezlik ve kin uzerine dayali olmakta" suregidiyor. Bu ortamda bir ulus icin tek guvence bilim, sanat, teknik, ekonomi ve dusunus bicimi acilarindan en cok guclu olmakla saglanabilir.
Bunlardan yoksun birakilmaya baslanan bir ulus ve onun devleti, gercekte zayif dusuruluyor demektir.
Iste 1946 sonrasinin basit politikacilari, Ataturk Cumhuriyetinin Turk ulusunu ve devletini guclu kilan kurum ve politikalarini baltalamakla onu gucsuzlestirmege baslamis, somurgeciligi hala ayip saymayan kimi Batili devletler bundan yureklenerek, hem Ataturk modelinin tum Islam dunyasina ve tum somurulen uluslara ornek olmasini engellemek, hem de Turkiye gibi genis bir ulkeyi yeniden somurge durumuna indirgemek
uzere, Turkiye Cumhuriyeti ile Turk ulusuna saldirilarini yavas yavas yenilemege, hem de bu saldirilarin bir bolumunu, sagcisi ve solcusu ile bagnaz kafali ve/ya da cikarci politikacilar, yazar-cizerler, sozde-profesorler ... araciligiyla sanki Turkiye'ye "yardim" imis gibi yutturmaya koyulmuslardir.
Ermeni soykirimi savlari da bu saldirilardan baslica bir tanesidir.
IV. SONUC
Ermeni iftiralarina kesin bir son vermek ve bunlarin helikopter alimlarimiz sirasinda acikca yapildigi gibi Turkiye'yi haraca baglamada bir tur santaj araci olarak kullanilmasini onlemek icin, Turk hukumetleri ve dis temsilciliklerimizin yetkilileri, yukardaki gercekleri gur sesle bir kez ve son kez olmak uzere dile getirmeli, onlari gormezlikten gelerek parlamentolarina ve uluslararasi ortamlara Ermeni iftiralarini tasiyan hukumetlere bu davranisin Turkiye tarafindan "dusmanca eylem" sayilacagini ve ona gore karsilik gorecegini acik ve kesin bir bicimde bildirmelidirler.
Ama bunu yapabilmeleri icin once Turk hukumetlerinin gercekten demokratik, yani her eyleminin hesabini Turk ulusuna vermek yukumlulugunun bilincinde, bilimin ve erdemin yolunda guclu hukumetler olmasi, icerde ve disardaki gorevlilerin de partizan olculerle degil, gercekten Turk ulusunun mesru cikarlarini koruyup kollayacak yeterlikte olma olcusune gore secilip calistirilan gorevliler olmasi zorunludur. Bilim ve yayin dunyamizin da demokratik yurttaslik sorumluluguyla bu yolda etkin destek vermeyi basarmalidir.
Yarim yuzyildan beri bu olculerden uzaklasildikca Turk ulusuna ve Turkiye Cumhuriyeti'ne karsi ic ve dis saldirilarin da arttigina tanik olmaktayiz.
.
NARSİZM VE TÜRKİYE GERÇEĞİ
Hon.Prof.Dr.Nurullah AYDIN
7 Mayıs 2012-ANKARA
Toplum da denge bozulmuş, insanlar şaşkındır. Bugününden endişeli, yarınlarından emin değildir. Milli ve manevi değerler altüst edilmiş durumdadır. Türk kimliği, Türk tarihi, Türk mitolojileri, Türk kahramanları, Türk kültür ve değerleri bırakılmış, bir kesim Avrupa/ABD kültür ve değerleri peşinde, bir kesim ise Arapçılığı İslam diye benimsetme çabasındadır.
İnsanlar arası güvensizlik kuşku artmış, kin nefret ve öfke dalgaları toplumun hemen her kesiminde yayılmış durumdadır.
Toplumda doğal olarak farklılar vardır, olacaktır. Bu toplumun zenginliğidir. Ancak bir görüş bir kimlik bir anlayışın despotik olarak egemen kılınması toplum dengesini bozar.
Küçük farklılıklar narsizminin toplumlarda Grup Narsizmi olarak tezahür ettiğini ilk tespit eden de Eric Fromm'dur. Eric Frokmm Sevgi ve Şiddetin Kaynağı adlı eserinde Freud'un teorilerini temel almış, bu teorilere kendi psiko-analitik kavramlarıyla açıklık getirmiştir. Hayatı boyunca karıncayı bile incitmemiş bir İnsan nasıl oluyor da savaş sırasında onlarca İnsanı öldürmeyi göze alabiliyor sorusuna yanıt aramıştır.
İnsanların şiddete yöneliminde üç olgu vardır.Bunlar; ölüm sevgisi, hastalıklı narsizm ve sembiotik ensest saplantısıdır. Fromm'a göre; bu üç yönelim bir araya geldiğinde çürüme sendromu oluşur. Çürüme sendromuna karşı olmak için de Gelişme sendromu olarak ifade edilen bir terim kullanır. Gelişme sendromu ölüm sevgisine karşı hayata bağlılık, narsizme karşı insan sevgisi ve sembiotik ensest saplantısına karşı ise bağımsızlık duygusunu ifade eder.
Çürüme ve Gelişme sendromları konularını ilgilendirmesi bakımdan bireysel ve toplumsal narsizmi incelemeye devam edersek, aşın narsist kişi dış gerçeklerle bütün bağlarını koparmış ve gerçeğin yerine kendini koymuştur. Narsist kişilerin genellikle önemsiz bir söz ettiği zaman dahi, sanki çok önemli bir şey söylemiş gibi hissettiği gözlenir. Narsist bireyde dikkati çeken bir başka husus ise yaptıkları ve ürettikleri ile değil, sahip olduklarıyla övünmesidir. Böyle bir kişi; sahip olduğu bir özellikten ötürü zaten büyük olduğunu ve bu yüzden yeni birşeyler başarmak için çaba göstermesine gerek olmadığını düşünür.
Aşırı narsist bir birey, eleştirilince yoğun öfkeyle, şiddetle tepki gösterir. Kısaca aşırı narsizmin sonuçları adaletsizlik, öfke ve depresyondur.
Bireysel narsizmin biyolojik bir fonksiyonu olduğu gibi toplumsal narsizmin de toplumsal bir fonksiyonu vardır. Ekonomik ve kültürel açıdan yoksul olan toplumun üyeleri için tek doyum kaynağı o topluma ait olmaktan kaynaklanan narsist gururdur. Bu grubun narsizmi, yaralandığı zaman bireysel narsizmde rastlanılan öfke ve şiddet tepkisi görülür. Tarihe göz attığımızda bir bayrağın çiğnenmesi, inanılan tanrıya, krala ya da öndere hakaret, v.b toplumlarda şiddetli intikam duyguları yaratmış bu da sonuçta savaşlara yol açmıştır.
Çünkü; yaralı narsizm, ancak saldırgan ezilirse, ya da hakaret geri alınırsa iyileşebilir
Grup narsizmi tarihte birçok şekil almıştır: dinsel, milli, siyasal gibi. İnsanın tam olarak olgunlaşması, hem bireysel hem de grup bağlamında Narsizmden kurtulmasına bağlıdır.
Dini ve Etnik Bölücülük, Türk toplumundaki Freud ve Fromm'un açıkladığı' Bireysel ve Grup Narsizmini kamçılayarak fay hatları oluşturmaya çalışmaktadır. Esas olan küçük farklılıkları görmeye çalışmaktan ziyade daha fazla olan müşterekleri ortaya çıkarmaktır.
Dini ve Etnik bölücülük emperyalizme ne kadar muhtaçsa, emperyalizm de etnik bölücülüğe o kadar muhtaçtır. O bakımdan milletler için geçerli olan milli yapının korunmasında esas olan, Milli devletin kurumları güçlendirilmelidir. Bu da ancak Milli devlet temelinde yetişmiş bilinçli insanlarla olur. Türkiye’nin gerek kendi içinde gerekse bölgesinde yol haritası gereklidir. Emperyalizme karşı mücadelenin tek yolu ezilen milletlerin ittifakından geçmektedir.
Şurası unutulmamalıdır ki; anti-emperyalist olmadan milli/Ulusalcı/milliyetçi olunmaz. Her anti-emperyalist mücadele de adına ne denirse desin, Milli/Ulusalcı/Milliyetçi bir mücadeledir.
Her türlü psikolojik savaş saldırılarına rağmen, Milli Devlet, Güçlü İktidar, Milli Ekonomi, Milli Ordu yolunda ısrarla yürüyenler her zaman olmuştur. Yine olacaktır.
Günün Sözü: Milli ve manevi değerlerini savunan, koruyan, egemen kılan toplumlar, mutlu, güçlü ve saygın olurlar.
.
İnsanlar arası güvensizlik kuşku artmış, kin nefret ve öfke dalgaları toplumun hemen her kesiminde yayılmış durumdadır.
Toplumda doğal olarak farklılar vardır, olacaktır. Bu toplumun zenginliğidir. Ancak bir görüş bir kimlik bir anlayışın despotik olarak egemen kılınması toplum dengesini bozar.
Küçük farklılıklar narsizminin toplumlarda Grup Narsizmi olarak tezahür ettiğini ilk tespit eden de Eric Fromm'dur. Eric Frokmm Sevgi ve Şiddetin Kaynağı adlı eserinde Freud'un teorilerini temel almış, bu teorilere kendi psiko-analitik kavramlarıyla açıklık getirmiştir. Hayatı boyunca karıncayı bile incitmemiş bir İnsan nasıl oluyor da savaş sırasında onlarca İnsanı öldürmeyi göze alabiliyor sorusuna yanıt aramıştır.
İnsanların şiddete yöneliminde üç olgu vardır.Bunlar; ölüm sevgisi, hastalıklı narsizm ve sembiotik ensest saplantısıdır. Fromm'a göre; bu üç yönelim bir araya geldiğinde çürüme sendromu oluşur. Çürüme sendromuna karşı olmak için de Gelişme sendromu olarak ifade edilen bir terim kullanır. Gelişme sendromu ölüm sevgisine karşı hayata bağlılık, narsizme karşı insan sevgisi ve sembiotik ensest saplantısına karşı ise bağımsızlık duygusunu ifade eder.
Çürüme ve Gelişme sendromları konularını ilgilendirmesi bakımdan bireysel ve toplumsal narsizmi incelemeye devam edersek, aşın narsist kişi dış gerçeklerle bütün bağlarını koparmış ve gerçeğin yerine kendini koymuştur. Narsist kişilerin genellikle önemsiz bir söz ettiği zaman dahi, sanki çok önemli bir şey söylemiş gibi hissettiği gözlenir. Narsist bireyde dikkati çeken bir başka husus ise yaptıkları ve ürettikleri ile değil, sahip olduklarıyla övünmesidir. Böyle bir kişi; sahip olduğu bir özellikten ötürü zaten büyük olduğunu ve bu yüzden yeni birşeyler başarmak için çaba göstermesine gerek olmadığını düşünür.
Aşırı narsist bir birey, eleştirilince yoğun öfkeyle, şiddetle tepki gösterir. Kısaca aşırı narsizmin sonuçları adaletsizlik, öfke ve depresyondur.
Bireysel narsizmin biyolojik bir fonksiyonu olduğu gibi toplumsal narsizmin de toplumsal bir fonksiyonu vardır. Ekonomik ve kültürel açıdan yoksul olan toplumun üyeleri için tek doyum kaynağı o topluma ait olmaktan kaynaklanan narsist gururdur. Bu grubun narsizmi, yaralandığı zaman bireysel narsizmde rastlanılan öfke ve şiddet tepkisi görülür. Tarihe göz attığımızda bir bayrağın çiğnenmesi, inanılan tanrıya, krala ya da öndere hakaret, v.b toplumlarda şiddetli intikam duyguları yaratmış bu da sonuçta savaşlara yol açmıştır.
Çünkü; yaralı narsizm, ancak saldırgan ezilirse, ya da hakaret geri alınırsa iyileşebilir
Grup narsizmi tarihte birçok şekil almıştır: dinsel, milli, siyasal gibi. İnsanın tam olarak olgunlaşması, hem bireysel hem de grup bağlamında Narsizmden kurtulmasına bağlıdır.
Dini ve Etnik Bölücülük, Türk toplumundaki Freud ve Fromm'un açıkladığı' Bireysel ve Grup Narsizmini kamçılayarak fay hatları oluşturmaya çalışmaktadır. Esas olan küçük farklılıkları görmeye çalışmaktan ziyade daha fazla olan müşterekleri ortaya çıkarmaktır.
Dini ve Etnik bölücülük emperyalizme ne kadar muhtaçsa, emperyalizm de etnik bölücülüğe o kadar muhtaçtır. O bakımdan milletler için geçerli olan milli yapının korunmasında esas olan, Milli devletin kurumları güçlendirilmelidir. Bu da ancak Milli devlet temelinde yetişmiş bilinçli insanlarla olur. Türkiye’nin gerek kendi içinde gerekse bölgesinde yol haritası gereklidir. Emperyalizme karşı mücadelenin tek yolu ezilen milletlerin ittifakından geçmektedir.
Şurası unutulmamalıdır ki; anti-emperyalist olmadan milli/Ulusalcı/milliyetçi olunmaz. Her anti-emperyalist mücadele de adına ne denirse desin, Milli/Ulusalcı/Milliyetçi bir mücadeledir.
Her türlü psikolojik savaş saldırılarına rağmen, Milli Devlet, Güçlü İktidar, Milli Ekonomi, Milli Ordu yolunda ısrarla yürüyenler her zaman olmuştur. Yine olacaktır.
Günün Sözü: Milli ve manevi değerlerini savunan, koruyan, egemen kılan toplumlar, mutlu, güçlü ve saygın olurlar.
.
Deniz'in Babasına Mektubu
Turhan Feyizoğlu 6 Mayıs 2007
Deniz Gezmiş'in 1971 yılında babasına yazdığı mektuptan:
"Baba, sana her zaman müteşekkirim. Çünkü Kemalist düşünceyle yetiştirdin beni.
Küçüklüğümden beri evde devamlı Kurtuluş Savaşı anılarıyla büyüdüm. Ve o zamandan beri yabancılardan nefret ettim.
Baba, biz Türkiye'nin 2. kurtuluş savaşçılarıyız.
Elbette ki hapislere atılacağız, kurşunlanacağız da. Tıpkı 1. Kurtuluş Savaşı'nda olduğu gibi.
Ama bu toprakları yabancılara bırakmıyacağız. Ve bir gün mutlaka yeneceğiz onları.
Düşün baba, bugün hükümet, işini gücünü bırakmış bizimle uğraşıyor.
Biz çoktan onları tarihin çöplüğüne atmış durumdayız.
Baba, mektubuma son verirken seni, annemi, Bora'yı, Hamdi'yi devrimciliğimin olanca ateşiyle kucaklarım.
Ya vatan ya ölüm."
*
Deniz'in dedeleri İkizdere'nin Cimil köyünden.
Konya'dan Cimil'e gelen ailenin en büyüğü Mustafa Ağa'dır.
Gezmiş ailesi, Oğuz Türklerinden.
*
Gezmiş ailesi, zaman içerisinde Cimil köyünden Türkiye'nin değişik bölgelerine ekonomik nedenlerle göç ettikleri zaman Deniz Gezmiş'in dedesi de Erzurum'a gitmiş.
Deniz Gezmiş'in dedeleri, ilk önce Erzurum'un Ovacık nahiyesi Çıkrıklı köyüne yerleşmiş.
*
Gezmiş ailesi, Çıkrıklı köyünde uzun bir süre yaşadıktan sonra Birinci Dünya Savaşı ile Türk Kurtuluş Savaşında yaşanan olaylar nedeniyle Ilıca'ya bağlı Beypınar (Eski adı Öznü) köyüne yerleşmişti.
Birinci Dünya Savaşı ve Türk Kurtuluş Savaşı döneminde Ermeni çetecilerin yaptığı katliamlara bölgedeki Türkler direnmişlerdi.
Gezmiş ailesi de, diğer yurttaşlarında katılımıyla-desteğ iyle birlikte direnerek Ermeni çetecileri Ovacık bucağına sokmamışlardı.
Türk direnişçiler, Ermeni çetecilerin Erzurum Aşkale'den İspir'e giden yol bağlantısını kesmişler İspir bölgesinde büyük katliamlara yol açmalarını bir ölçüde engellemişlerdi.
*
Fakat Ermeni çeteleri, Erzurum bölgesinde Türk katliamları yaptı.
Erzurum ovasında Alaca köyü ve çevresinde katliamlar yapan Ermeni çeteler Efraim Gezmiş'i bu direniş sırasında katletmişlerdi.
*
Cemil Gezmiş, yaptığı bir açıklamada, Kurtuluş Savaşı döneminde Gezmiş ailesinin katkılarını şöyle anlatmıştı:
"Anne tarafından dedem, Balkan Savaşı'na askeri lise öğrencisi olarak katılmış, Kurtuluş Savaşı'nda yaralanmış ve İstiklal Madalyası almış şerefli bir subaydır.
Babamın üç dayısı Erzurum'un geri alınmasında Ermeniler tarafından şehit edilmişti."
*
Erzurum Kongresi'nde Mustafa Kemal'e yardımcı olanlardan birisi de Deniz'in babası Cemil Gezmiş'in amcası Tabip Tevfik Bey'di.
Erzurum'un ilk baş tabibi olan Tevfik Bey, Erzurum Kongresindeki katkılarının yanı sıra Mustafa Kemal'in çok önem verdiği uçak sanayisinin oluşturulması amacıyla kurdurduğu Tayyare Cemiyeti'nin Erzurum Şube Başkanlığ'ını yapmıştı.
*
Deniz de, Türk Kurtuluş Savaşı'nın hedefiyle yetişmişti.
Türkiye'nin bağımsızlığı için yaşamı pahasına mücadele veren herkesi sevgiyle anıyorum.
*
Turhan Feyizoğlu
.
Deniz Gezmiş'in 1971 yılında babasına yazdığı mektuptan:
"Baba, sana her zaman müteşekkirim. Çünkü Kemalist düşünceyle yetiştirdin beni.
Küçüklüğümden beri evde devamlı Kurtuluş Savaşı anılarıyla büyüdüm. Ve o zamandan beri yabancılardan nefret ettim.
Baba, biz Türkiye'nin 2. kurtuluş savaşçılarıyız.
Elbette ki hapislere atılacağız, kurşunlanacağız da. Tıpkı 1. Kurtuluş Savaşı'nda olduğu gibi.
Ama bu toprakları yabancılara bırakmıyacağız. Ve bir gün mutlaka yeneceğiz onları.
Düşün baba, bugün hükümet, işini gücünü bırakmış bizimle uğraşıyor.
Çünkü bizden başka gerçek muhalefet kalmamış durumda.
Ve hepsi Kemalist çizgiden sapmışlar. Ve tarih önünde hüküm giymiş durumdadırlar.
Biz çoktan onları tarihin çöplüğüne atmış durumdayız.
Baba, mektubuma son verirken seni, annemi, Bora'yı, Hamdi'yi devrimciliğimin olanca ateşiyle kucaklarım.
Ya vatan ya ölüm."
*
Deniz'in dedeleri İkizdere'nin Cimil köyünden.
Konya'dan Cimil'e gelen ailenin en büyüğü Mustafa Ağa'dır.
Gezmiş ailesi, Oğuz Türklerinden.
*
Gezmiş ailesi, zaman içerisinde Cimil köyünden Türkiye'nin değişik bölgelerine ekonomik nedenlerle göç ettikleri zaman Deniz Gezmiş'in dedesi de Erzurum'a gitmiş.
Deniz Gezmiş'in dedeleri, ilk önce Erzurum'un Ovacık nahiyesi Çıkrıklı köyüne yerleşmiş.
*
Gezmiş ailesi, Çıkrıklı köyünde uzun bir süre yaşadıktan sonra Birinci Dünya Savaşı ile Türk Kurtuluş Savaşında yaşanan olaylar nedeniyle Ilıca'ya bağlı Beypınar (Eski adı Öznü) köyüne yerleşmişti.
Birinci Dünya Savaşı ve Türk Kurtuluş Savaşı döneminde Ermeni çetecilerin yaptığı katliamlara bölgedeki Türkler direnmişlerdi.
Gezmiş ailesi de, diğer yurttaşlarında katılımıyla-desteğ iyle birlikte direnerek Ermeni çetecileri Ovacık bucağına sokmamışlardı.
Türk direnişçiler, Ermeni çetecilerin Erzurum Aşkale'den İspir'e giden yol bağlantısını kesmişler İspir bölgesinde büyük katliamlara yol açmalarını bir ölçüde engellemişlerdi.
*
Fakat Ermeni çeteleri, Erzurum bölgesinde Türk katliamları yaptı.
Erzurum ovasında Alaca köyü ve çevresinde katliamlar yapan Ermeni çeteler Efraim Gezmiş'i bu direniş sırasında katletmişlerdi.
*
Cemil Gezmiş, yaptığı bir açıklamada, Kurtuluş Savaşı döneminde Gezmiş ailesinin katkılarını şöyle anlatmıştı:
"Anne tarafından dedem, Balkan Savaşı'na askeri lise öğrencisi olarak katılmış, Kurtuluş Savaşı'nda yaralanmış ve İstiklal Madalyası almış şerefli bir subaydır.
Baba tarafından dedem, Sarıkamış Muhaberebesi'nde Moskof ordularına karşı savaşırken esir düşmüş ve üç yıl Sibirya ormanlarında işkence çekmiştir.
Gezmişoğulları Birinci Dünya Savaşı'nda onaltı şehit bir vermiş bir ailedir.
*
Erzurum Kongresi'nde Mustafa Kemal'e yardımcı olanlardan birisi de Deniz'in babası Cemil Gezmiş'in amcası Tabip Tevfik Bey'di.
Erzurum'un ilk baş tabibi olan Tevfik Bey, Erzurum Kongresindeki katkılarının yanı sıra Mustafa Kemal'in çok önem verdiği uçak sanayisinin oluşturulması amacıyla kurdurduğu Tayyare Cemiyeti'nin Erzurum Şube Başkanlığ'ını yapmıştı.
*
Deniz de, Türk Kurtuluş Savaşı'nın hedefiyle yetişmişti.
Deniz'in dedeleri birinci kurtuluş savaşçısıydı Deniz de ikinci kurtuluş savaşçısıydı.
Türkiye'nin bağımsızlığı için yaşamı pahasına mücadele veren herkesi sevgiyle anıyorum.
*
Turhan Feyizoğlu
.
Bir de Burdan Bak ve Dusun !. / Enkarnasyon Bilgisi İle Kisa Bir Analiz ve Hirant Dink Sembolu
Bu yazi, bu blogun baglanti grubu olan http://groups.yahoo.com/group/YuksekTurkiyeIdeali/ inde Hirant Dink'in karisinin "duygusal bir hak arayis" konusmasi uzerine gonderilmisti.
Gundemde baska seyler olsa bile, mesele, ilk gunku tazeligini korudugu icin, alttaki yazi tekrar dikkatlerinize sunulmustur. Ermeniler'in ve diger etnik topluluklarin ve onlari haksiz yere destekleyenlerin, siddetini ve dozunu artirarak insanlik dusmanligi yapmaya devam ettikleri malumunuzdur.
Bir de burdan bak ve dusun !.
Gundemde baska seyler olsa bile, mesele, ilk gunku tazeligini korudugu icin, alttaki yazi tekrar dikkatlerinize sunulmustur. Ermeniler'in ve diger etnik topluluklarin ve onlari haksiz yere destekleyenlerin, siddetini ve dozunu artirarak insanlik dusmanligi yapmaya devam ettikleri malumunuzdur.
Bir de burdan bak ve dusun !.
Ataturk'un Turkiye Cumhuriyetini secerek Turkiye'ye dogmus Turkler oz eletistirlerini yapiyorlar.
Acaba Ataturk'un Turkiye Cumhuriyeti'ni secerek Turkiye'ye dogmus olan Ermeniler- Hirant Dink'ler, Yahudiler ve digerleri, Turkiye Cumhuriyeti'ne karsi olan sorumluluklarini yerine getiriyorlar mi ? Turkiye Cumhuriyetinin vatandasi olarak, Turkiye Cumhuriyetinin ilelebet payidar kalmasi icin ne yapmislar ve halen ne yapiyorlar? Hele simdi tam zamani, Yurtta sulh cihanda sulh icin ne yapiyorlar? hangi elle tutulur gozle gorulur somut cabalarin icindeler? Lafla peynir gemisi yurumez. Ne gibi icraatlari var bir de onlara bakin. Biliyoruz, "kor olur badem gozlu olur". Boyle demek ikiyuzluluktur.Neyse onu soylemek lazim. Ne Hirant'a ne diger Ermenileriler'e ne de diger "yurttaslari" hak etmedigi mevkiye koymak, en buyuk haksizliktir, zulumdur. Yanlis anlamayin, Adalatten kil kadar sasmaz yasalariyla evrenleri cekip ceviren Guc, hic bir varligin onune hak etmedigini komaz, hak etmedigini yasatmaz.
Turkiye Cumhuriyeti'nin Kurulus Ilkeleri icinde yasamayi hak edip dogdu Hirantlar da. Gene yanlis anlamayin, Hirant Dink sadece bir semboldur. Karisi da. Bu semboller, PKK ile olan mucadelenin neresindeler? Hirant Dink'in karisi elindeki metinden okudu ve "birilerini" karanlik guc olmakla sucladi. Mealen, "Bebekler temiz dogar ama onlari kocami, kardeslerimizi oldurecek sekilde yetistiren karanlik gucu sorgulamak gerekir." dedi. Bak sen. Karanlik guc yuvarlak bir laf. Bunu, "ayrim yapmadim" demek icin kullandi. Halbuki kullanma sebebi belli. Ilk egitim ve ogretim, suurlati yazilimi nerde baslar? Ana kucaginda baba ocaginda. Sorumlulugu, Turk ana kucagi baba ocagina ve Turkler'e yikti gitti. Metindeki bakis, "Medeniyet, dunya insanligi birdir." gercegi ile hic alaka kurmamis. Sanki Turkler'le ayni gok catinin altinda , ayni topraklarin her yerinde yasamiyorlar. Oyleyse, biz de onlarin anlayabildikleri dille konusalim: Kendilerinin "Asala teror orgutu" Turk elcileri oldururken, elciliklerimiz kan golu icinde birakilirken, Hirant'in karisinin demecinin aynisini neden yoktu?
Fransizlar "o yasa" yi cikarma karari alirlarken, Turkiye Cumhuriyeti Yurttasi olarak, bir iki ciliz laf disinda hangi guclu, etkili faaliyette bulundular? ve Hirantin karisinin demecinin aynisini neden yoktu? Bu, çifte standarttır.
Kendilerini, Türkiye Cumhuriyeti Yurttaşı olarak da sorumlu hissetmiyorlar; "Yurtta sulh, cihanda sulh" için Türkiye Cumhuriyeti Yurttaşlarıyla işbirliği yapmak için elle tutulur gözle görülür herhangi bir samimi çabalarını gösterin, gösteremezsiniz çünkü yok.
Kendilerine Turk demeyen yurttaslar, Turkiye Cumhuriyeti bireyleri olarak bu Yurdun tum nimetlerinden fazlasiyla yararlaniyor. Durum boyle iken, Ermeni ve kendine Turk demeyen diger yurttaslardan Turkiye Cumhuriyetinin ilelebet payidar kalmasi icin canini disine takmis, bedenini siper etmis mucadele veren bir tane de olsa bir isim gosterin? Gosteremeyeceginizi sizlerde biliyorsunuz.
Turkiye Cumhuriyeti'nde ilelebet payidarligi icin ne yaptiklarina bakiyorum. Sulh icin laf etmis bir iki isim verilmeye kalkilsa bile, bunlar, Ugur Mumcular gibi Turkiye Cumhuriyeti'nin ilelelebet payidar kalmasina ve Yurtta sulh, Cihanda sulha kendini vakfetmis midirler ?! Azicik da olsa icten, gercek anlamda cabalarini gormedik bu yolda. Ornek vereyim, PKK teroruyle olan mucadelede ne yarim agiz lafla ne de "gosteris icin olsun" diye bile olsa hic ortalikta yoklar.
Ermeni yurttaslar ve kendilerine Turk demiyen diger yurttaslar, ve uluscu olmayan yurttaslar, kendilerinin de haklarini PKK terorune karsi savunurken sehit olmus Mehmetciklerin cenazelerinde nedense ortalikta yoklar. Benim mi gozumden kacti bilmek isterim. Yanlis anlasilmasin, 'ben Turkum' demeyen, Ataturk'un milliyetcilik anlayisina ulasamayan yurttaslari suclamiyorum. Turk olarak, siyasi bilincsizligimizin; merhametimizin, bilincsiz sevecenligimizin; adam sendeciligimizin, baskalarina inanmak icin inanmamizin bize asilsiz suclama olarak, kursun olarak donmekte oldugunun gorulmesini istiyorum.
Acaba Ataturk'un Turkiye Cumhuriyeti'ni secerek Turkiye'ye dogmus olan Ermeniler- Hirant Dink'ler, Yahudiler ve digerleri, Turkiye Cumhuriyeti'ne karsi olan sorumluluklarini yerine getiriyorlar mi ? Turkiye Cumhuriyetinin vatandasi olarak, Turkiye Cumhuriyetinin ilelebet payidar kalmasi icin ne yapmislar ve halen ne yapiyorlar? Hele simdi tam zamani, Yurtta sulh cihanda sulh icin ne yapiyorlar? hangi elle tutulur gozle gorulur somut cabalarin icindeler? Lafla peynir gemisi yurumez. Ne gibi icraatlari var bir de onlara bakin. Biliyoruz, "kor olur badem gozlu olur". Boyle demek ikiyuzluluktur.Neyse onu soylemek lazim. Ne Hirant'a ne diger Ermenileriler'e ne de diger "yurttaslari" hak etmedigi mevkiye koymak, en buyuk haksizliktir, zulumdur. Yanlis anlamayin, Adalatten kil kadar sasmaz yasalariyla evrenleri cekip ceviren Guc, hic bir varligin onune hak etmedigini komaz, hak etmedigini yasatmaz.
Turkiye Cumhuriyeti'nin Kurulus Ilkeleri icinde yasamayi hak edip dogdu Hirantlar da. Gene yanlis anlamayin, Hirant Dink sadece bir semboldur. Karisi da. Bu semboller, PKK ile olan mucadelenin neresindeler? Hirant Dink'in karisi elindeki metinden okudu ve "birilerini" karanlik guc olmakla sucladi. Mealen, "Bebekler temiz dogar ama onlari kocami, kardeslerimizi oldurecek sekilde yetistiren karanlik gucu sorgulamak gerekir." dedi. Bak sen. Karanlik guc yuvarlak bir laf. Bunu, "ayrim yapmadim" demek icin kullandi. Halbuki kullanma sebebi belli. Ilk egitim ve ogretim, suurlati yazilimi nerde baslar? Ana kucaginda baba ocaginda. Sorumlulugu, Turk ana kucagi baba ocagina ve Turkler'e yikti gitti. Metindeki bakis, "Medeniyet, dunya insanligi birdir." gercegi ile hic alaka kurmamis. Sanki Turkler'le ayni gok catinin altinda , ayni topraklarin her yerinde yasamiyorlar. Oyleyse, biz de onlarin anlayabildikleri dille konusalim: Kendilerinin "Asala teror orgutu" Turk elcileri oldururken, elciliklerimiz kan golu icinde birakilirken, Hirant'in karisinin demecinin aynisini neden yoktu?
Fransizlar "o yasa" yi cikarma karari alirlarken, Turkiye Cumhuriyeti Yurttasi olarak, bir iki ciliz laf disinda hangi guclu, etkili faaliyette bulundular? ve Hirantin karisinin demecinin aynisini neden yoktu? Bu, çifte standarttır.
Kendilerini, Türkiye Cumhuriyeti Yurttaşı olarak da sorumlu hissetmiyorlar; "Yurtta sulh, cihanda sulh" için Türkiye Cumhuriyeti Yurttaşlarıyla işbirliği yapmak için elle tutulur gözle görülür herhangi bir samimi çabalarını gösterin, gösteremezsiniz çünkü yok.
Kendilerine Turk demeyen yurttaslar, Turkiye Cumhuriyeti bireyleri olarak bu Yurdun tum nimetlerinden fazlasiyla yararlaniyor. Durum boyle iken, Ermeni ve kendine Turk demeyen diger yurttaslardan Turkiye Cumhuriyetinin ilelebet payidar kalmasi icin canini disine takmis, bedenini siper etmis mucadele veren bir tane de olsa bir isim gosterin? Gosteremeyeceginizi sizlerde biliyorsunuz.
Turkiye Cumhuriyeti'nde ilelebet payidarligi icin ne yaptiklarina bakiyorum. Sulh icin laf etmis bir iki isim verilmeye kalkilsa bile, bunlar, Ugur Mumcular gibi Turkiye Cumhuriyeti'nin ilelelebet payidar kalmasina ve Yurtta sulh, Cihanda sulha kendini vakfetmis midirler ?! Azicik da olsa icten, gercek anlamda cabalarini gormedik bu yolda. Ornek vereyim, PKK teroruyle olan mucadelede ne yarim agiz lafla ne de "gosteris icin olsun" diye bile olsa hic ortalikta yoklar.
Ermeni yurttaslar ve kendilerine Turk demiyen diger yurttaslar, ve uluscu olmayan yurttaslar, kendilerinin de haklarini PKK terorune karsi savunurken sehit olmus Mehmetciklerin cenazelerinde nedense ortalikta yoklar. Benim mi gozumden kacti bilmek isterim. Yanlis anlasilmasin, 'ben Turkum' demeyen, Ataturk'un milliyetcilik anlayisina ulasamayan yurttaslari suclamiyorum. Turk olarak, siyasi bilincsizligimizin; merhametimizin, bilincsiz sevecenligimizin; adam sendeciligimizin, baskalarina inanmak icin inanmamizin bize asilsiz suclama olarak, kursun olarak donmekte oldugunun gorulmesini istiyorum.
Size anlatmak istedigim herseyi ifade eden alttaki forward yaziyi tekrar okuyun lutfen.
"Varliklar enkarne olurken onlari kendine ceken sey, beseri planda mevcut olan enerji alanlari yani bilgi alanlaridir.
Yani, beseri plandaki hangi alanin icersinde kendilerini gelistirebileceklerini veya hangi alanin gelisimine katkida bulunabileceklerini daha onceden kararlastirmakta ve ona gore dogus planini yapmaktadir varliklar. Ve tabiidir ki icersine enkarne olacagi alanin muphemligini de yuklenme soz konusudur boylece.
Durum boyle olunca, o alanda acilan ilerleme imkaninin sorumluluklari ile tanisip, o sorumluluklari tasima faaliyetleri icersine girebildigi olcude varlik, ilerlemeler kaydedebilir.
Kisacasi sorumluluklar, ilerleme taslaridir !.
Ataturk’un Kurdugu Turkiye Cumhuriyeti’ni secerek enkarne olmus varliklar olarak her birimiz, Alanimizin bize actigi ilerleme, ilerletme imkanlarinin sorumluluklarinin idrakinde - suurunda miyiz? ne kadarinin suurundayiz?
Ozetle demek istedigim o ki, bu enkarnasyonumuzun hakkini verebiliyor muyuz? "
--
Sinirlarinin baska insanlarin sinirlari icersinde yok olup gitmesine asla izin verme!
Nurgul Erdat
.
--
Sinirlarinin baska insanlarin sinirlari icersinde yok olup gitmesine asla izin verme!
Nurgul Erdat
TÜRK MİLLETİ’NİN MANEVİ GÜCÜ VE DİSİPLİNİ
Hon.Prof.Dr.Nurullah AYDIN
29 Nisan 2012-ANKARA
Türk Milleti; tarihin her safhasında, her coğrafyada bulunmuş, devletler kurmuş, adaletin, güvenin, huzurun düzenini kurmuştur.
Türk’ün en önemli özelliği; manevi değerlere sahip olması, savaşçı özelliği ve disiplinidir.
Bakın; ABD’de 1957 yılında yayınlanan MC CALL isimli dergide; Kore Savaşı sırasında Çin’deki esir kamplarında geçen bir olay şöyle anlatılır.
...Kampta, kızılların yaptıkları ilk iş, Birleşmiş Milletler ordularından esir alınan askerlerin kendi memleketlerine ait üniforma ve rütbelerini sökmek olmuştu. Bunların yerine herhangi bir rütbe işareti olmayan düz ve tek tip elbise dağıtılmıştı.
Bu durumda, Çinlilerin ilk anda bekledikleri gerçekleşti. Birleşmiş Milletler ordusunu oluşturan çeşitli ülkelerin askerlerinde, rütbesiz olmanın getirdiği disiplinsizlik başladı. Arkadan rütbe otoritesinin yerini pazu kuvveti aldı. Güçlü olanın sözü geçmeye başladı. 100 kişilik bir esir grubuna 10 kişilik yemek verildi. Dağıtılmayıp ortaya konan bu yemeği, bileği güçlü olanlar aldı. Diğerleri aç kaldı. Hasta olanlar bakıma alınmadı. Kendi hallerine terk edildi. Sık sık ölümler görüldü.
Yalnız bu esirler arasında bir grup hemen dikkati çekiyordu... Bunlar Türklerdi... Üniformaları yoktu. Rütbe işaretleri yoktu. Ama, Yüzbaşı yine Yüzbaşı, Onbaşı yine Onbaşıydı. Rütbeli gibi davranışları vardı. Esir kampındaydılar ama sanki barış şartlarındaki bir kışlada yaşıyormuşçasına disiplin içindeydiler. Sabahları alışılagelmiş tekmiller alınıyor, sabah sporu yapılıyordu. Hasta olanlar ayrılıyor, yine kendi içlerinden belirledikleri görevlilerle bakımları ve tedavileri yapılıyordu. Kendilerine göre bir eğitim programları vardı. Spor yapıyor, güreş tutuyor, oyun oynuyorlardı. Yemek zamanı gelince ekmek ve yemek ortaya konuyor, gözetim altında eşit olarak bölüşülüyordu. En sonunda da Yüzbaşı, diğerleri ne kadar aldıysa o kadar alıyordu.
Bu durum, Çinli subay ve yöneticilerin dikkatini çekmekte gecikmedi.
Yüzbaşıyı, grubun başından alıp hapsettiler.
Ama, durumda bir değişiklik olmadı. Bu sefer en kıdemli bir Teğmendi. Başa hemen o geçti. Her şey hiçbir şekilde bozulmadan aynen devam etti. Teğmeni de hapsettiler.
Bu sefer, başa en kıdemli olan bir Başçavuş geçti. Ne var ki, diğer Birleşmiş Milletler ordusu askerlerinin şaşkın bakışları arasında, yine tekmiller alınıyor, sporlar yapılıyor, hasta ve yaralıların bakımları yapılmaya çalışılıyor, herkesin birbirine sevgi ve saygısı hiçbir şey olmamışçasına devam ediyordu.
Nihayet, üniversitelerden gelen psikolog ve terbiyecilerden oluşan bir grubun önünde, hapisten çıkarılan Yüzbaşı sorguya çekildi. Neydi bu olayın sırrı? Diğer ülke askerleri arasında en ufak bir birlik bulunmazken, her yerde bileği güçlü olanın sesi çıkarken, diğer ülke askerleri arasındaki hasta ve yaralılarla kimse ilgilenmezsen, nasıl oluyordu da Türk askeri böyle davranıyordu?
Yüzbaşı, bu soruyu gülümseyerek cevapladı: "- Bu davranışların kökü, Türk askerinin kışlada aldığı askeri terbiyeden evvel, evinde aldığı geleneksel Türk aile terbiyesine dayanır. Bütün ülkelerde askerlik hayatı ile sivil hayat arasında büyük farklar vardır. Onlarda disiplin hayatı üniforma giydikten sonra başlar. Halbuki biz onu evvelâ anamızdan öğreniriz. Aile içinde uygularız. Evde herkesin yeri ve sırası bellidir. Sıra değişmez. Görev devreder. Köylerimizdeki kahvelerde, camilerimizde bile davranışlarımızın özel bir sırası, düzeni vardır. Hastalarımıza dağ başlarındaki köylerimizde doktor bulamayız. Kendi imkânlarımızla biz bakarız. Köylerimizde gece görülen tek ışık, hasta beklenen evlerimizdedir. Bizde en ümitsiz hasta bile kendi haline terk edilmez. Başkasının hakkını yemek, yanımızdaki aç iken kendi karnımızı doyurmak dini ve milli ahlâkımıza uymaz."
MC CALL Dergisi, kendi halkına sorar: "...Anadolu bozkırının ortasında doğan, bin bir mahrumiyet içerisinde yetişen Türk çocukları bizim her türlü imkânları, rahatlıklı hayatı vererek yetiştirdiğimiz çocuklarımızla aynı şartlar altında, aynı sınavı geçirdiler. Onlar muvaffak oldular. Tam gittiler, tam olarak geri dönmesini becerdiler. Bizimkiler birbirlerine ellerini uzatmadılar. Yalnız kendileri için, bireycilik ve bencillikle yaşamanın örneklerini verdiler. Nedir bu bizim cemiyetimizin zayıflığının ve çürüklüğünün sebebi? Nedir bir türlü çözülemeyen Türkün kuvveti, manevi gücünün sırrı?”
İşbirlikçi ve döneklerce, devletin sarsıldığı, değerlerin altüst edildiği günümüzde; Türk Milleti’nin asil evlatlarının bir kez daha kutsal görev zamanı gelmiştir.
Türk Milleti’nin varlığı ve bekasının tehdit altında tehlikede olduğu bugünlerde; birlik ve beraberliğimizi bozmak, milli ve manevi manevî değerlerimizi parçalamak isteyen şarlatanlarca, ileri demokrasi, açılım saçılım, yeni anayasa adıyla yürütülen ihanet uygulaması karşısında Türk Milleti; sahip olduğu disiplinle hareket edecektir.
Günün Sözü: Doğru strateji, disiplin, sakinlik zafere giden yoldur.
.
29 Nisan 2012-ANKARA
Türk Milleti; tarihin her safhasında, her coğrafyada bulunmuş, devletler kurmuş, adaletin, güvenin, huzurun düzenini kurmuştur.
Türk’ün en önemli özelliği; manevi değerlere sahip olması, savaşçı özelliği ve disiplinidir.
Bakın; ABD’de 1957 yılında yayınlanan MC CALL isimli dergide; Kore Savaşı sırasında Çin’deki esir kamplarında geçen bir olay şöyle anlatılır.
...Kampta, kızılların yaptıkları ilk iş, Birleşmiş Milletler ordularından esir alınan askerlerin kendi memleketlerine ait üniforma ve rütbelerini sökmek olmuştu. Bunların yerine herhangi bir rütbe işareti olmayan düz ve tek tip elbise dağıtılmıştı.
Bu durumda, Çinlilerin ilk anda bekledikleri gerçekleşti. Birleşmiş Milletler ordusunu oluşturan çeşitli ülkelerin askerlerinde, rütbesiz olmanın getirdiği disiplinsizlik başladı. Arkadan rütbe otoritesinin yerini pazu kuvveti aldı. Güçlü olanın sözü geçmeye başladı. 100 kişilik bir esir grubuna 10 kişilik yemek verildi. Dağıtılmayıp ortaya konan bu yemeği, bileği güçlü olanlar aldı. Diğerleri aç kaldı. Hasta olanlar bakıma alınmadı. Kendi hallerine terk edildi. Sık sık ölümler görüldü.
Yalnız bu esirler arasında bir grup hemen dikkati çekiyordu... Bunlar Türklerdi... Üniformaları yoktu. Rütbe işaretleri yoktu. Ama, Yüzbaşı yine Yüzbaşı, Onbaşı yine Onbaşıydı. Rütbeli gibi davranışları vardı. Esir kampındaydılar ama sanki barış şartlarındaki bir kışlada yaşıyormuşçasına disiplin içindeydiler. Sabahları alışılagelmiş tekmiller alınıyor, sabah sporu yapılıyordu. Hasta olanlar ayrılıyor, yine kendi içlerinden belirledikleri görevlilerle bakımları ve tedavileri yapılıyordu. Kendilerine göre bir eğitim programları vardı. Spor yapıyor, güreş tutuyor, oyun oynuyorlardı. Yemek zamanı gelince ekmek ve yemek ortaya konuyor, gözetim altında eşit olarak bölüşülüyordu. En sonunda da Yüzbaşı, diğerleri ne kadar aldıysa o kadar alıyordu.
Bu durum, Çinli subay ve yöneticilerin dikkatini çekmekte gecikmedi.
Yüzbaşıyı, grubun başından alıp hapsettiler.
Ama, durumda bir değişiklik olmadı. Bu sefer en kıdemli bir Teğmendi. Başa hemen o geçti. Her şey hiçbir şekilde bozulmadan aynen devam etti. Teğmeni de hapsettiler.
Bu sefer, başa en kıdemli olan bir Başçavuş geçti. Ne var ki, diğer Birleşmiş Milletler ordusu askerlerinin şaşkın bakışları arasında, yine tekmiller alınıyor, sporlar yapılıyor, hasta ve yaralıların bakımları yapılmaya çalışılıyor, herkesin birbirine sevgi ve saygısı hiçbir şey olmamışçasına devam ediyordu.
Nihayet, üniversitelerden gelen psikolog ve terbiyecilerden oluşan bir grubun önünde, hapisten çıkarılan Yüzbaşı sorguya çekildi. Neydi bu olayın sırrı? Diğer ülke askerleri arasında en ufak bir birlik bulunmazken, her yerde bileği güçlü olanın sesi çıkarken, diğer ülke askerleri arasındaki hasta ve yaralılarla kimse ilgilenmezsen, nasıl oluyordu da Türk askeri böyle davranıyordu?
Yüzbaşı, bu soruyu gülümseyerek cevapladı: "- Bu davranışların kökü, Türk askerinin kışlada aldığı askeri terbiyeden evvel, evinde aldığı geleneksel Türk aile terbiyesine dayanır. Bütün ülkelerde askerlik hayatı ile sivil hayat arasında büyük farklar vardır. Onlarda disiplin hayatı üniforma giydikten sonra başlar. Halbuki biz onu evvelâ anamızdan öğreniriz. Aile içinde uygularız. Evde herkesin yeri ve sırası bellidir. Sıra değişmez. Görev devreder. Köylerimizdeki kahvelerde, camilerimizde bile davranışlarımızın özel bir sırası, düzeni vardır. Hastalarımıza dağ başlarındaki köylerimizde doktor bulamayız. Kendi imkânlarımızla biz bakarız. Köylerimizde gece görülen tek ışık, hasta beklenen evlerimizdedir. Bizde en ümitsiz hasta bile kendi haline terk edilmez. Başkasının hakkını yemek, yanımızdaki aç iken kendi karnımızı doyurmak dini ve milli ahlâkımıza uymaz."
MC CALL Dergisi, kendi halkına sorar: "...Anadolu bozkırının ortasında doğan, bin bir mahrumiyet içerisinde yetişen Türk çocukları bizim her türlü imkânları, rahatlıklı hayatı vererek yetiştirdiğimiz çocuklarımızla aynı şartlar altında, aynı sınavı geçirdiler. Onlar muvaffak oldular. Tam gittiler, tam olarak geri dönmesini becerdiler. Bizimkiler birbirlerine ellerini uzatmadılar. Yalnız kendileri için, bireycilik ve bencillikle yaşamanın örneklerini verdiler. Nedir bu bizim cemiyetimizin zayıflığının ve çürüklüğünün sebebi? Nedir bir türlü çözülemeyen Türkün kuvveti, manevi gücünün sırrı?”
İşbirlikçi ve döneklerce, devletin sarsıldığı, değerlerin altüst edildiği günümüzde; Türk Milleti’nin asil evlatlarının bir kez daha kutsal görev zamanı gelmiştir.
Türk Milleti’nin varlığı ve bekasının tehdit altında tehlikede olduğu bugünlerde; birlik ve beraberliğimizi bozmak, milli ve manevi manevî değerlerimizi parçalamak isteyen şarlatanlarca, ileri demokrasi, açılım saçılım, yeni anayasa adıyla yürütülen ihanet uygulaması karşısında Türk Milleti; sahip olduğu disiplinle hareket edecektir.
Günün Sözü: Doğru strateji, disiplin, sakinlik zafere giden yoldur.
.
HITLERIN IMAMLARI
Hitler’in Müftüsü Hacı Emin El Hüseyni, Hitler yok edildikten sonra, Rusya’ya karşı Amerikan hizmetine girip, “Müslüman Kardeşler” örgütünün temellerini atacak ve “İslam Birliği Konferansları” örgütlemekle meşgul olacaktı.
BUGÜN ÇEŞİTLİ KILIKLAR, KİSVELER ALTINDA GÜNÜMÜZ HİTLERLERİNİN ÜLKEMİZDE ÇEŞİTLİ KILIKLAR, KİSVELER ALTINDA İMAMLARI MEVCUTTUR. YÜKSEK TÜRKİYE İDEALİMİZE ENGEL BU İMAMLARDAN KURTULMAK HER YAŞTAN GENCİN VAZİFESİDİR.!
BUGÜN ÇEŞİTLİ KILIKLAR, KİSVELER ALTINDA GÜNÜMÜZ HİTLERLERİNİN ÜLKEMİZDE ÇEŞİTLİ KILIKLAR, KİSVELER ALTINDA İMAMLARI MEVCUTTUR. YÜKSEK TÜRKİYE İDEALİMİZE ENGEL BU İMAMLARDAN KURTULMAK HER YAŞTAN GENCİN VAZİFESİDİR.!
HITLERIN IMAMLARI
ABD Milli Arşivşeri tarafından geçtiğimiz günlerde bir rapor hazırlandı. Adı: Hitlerin gölgesi: Nazi savaş suçluları, Amerikan istihbaratı ve soğuk savaş binlerce belgeden yararlanarak yazılmış.Norman J.W. Goda ve Richard Breitman adlı iki Amerikalı üniversite profesörünün yazdığı raporö bu konuda yayınlanan 2004'teki bir rapora ek. Önemi de Kudüs müftüsünün Hitlerle yaptığı işbirliğini ispatlaması.
Belgelere göre Naziler Ortadoğuyu ele geçirip orada yaşayan 250,000 yahudiyi öldürdükten sonra müftüyü Arapların lideri yapmaya taahhüt etmişler. 1940ilarda bir Alman subayının aylık maaşının 25,000 mark olduğu zamanlarda Naziler Husseyniye aylık 50,000 mark maaş bağlamışlar, ve özel masrafları için aylık 80,000 mark daha vermişler.
Müftünün faaliyetleri arasında 1943 te Alman müttefiği olan Hırvatistanda SS Boşnak - Müslüman 13 üncü dağcı birliğini kurmak
Aşağıdaki metin Cengiz ÖZAKINCI nın bu konudaki çalışmasından alınmıştır.
Hitler’in ordusunda örgütlenen Müslüman askerlerin üniforma ve fes başlığında Nazi kartalı, gamalı haç ve kurukafa vardı.
Kudüs Müftüsü olarak anılan Muhammed Emin el Hüseyni (1895 -1974) Kahire’de El-Ezher üniversitesinde bir yıl kadar İslam Hukuku okumuş; 1913’te 18 yaşlarında Mekke’ye gidip hacı olmuş, İstanbul’da öğrenimini sürdürürken I. Dünya Savaşı patlak verince topçu subayı olarak İzmir’de görev yapmıştı.
Hacı Emin El-Hüseyni, 1. Dünya Savaşı başında Osmanlı subayı üniformasıyla
Kasım 1916’da, savaş sürerken “hastalık” bahanesiyle Osmanlı ordusundaki görevini bırakıp Kudüs’e yerleşen Hüseyni, birden bire “iyileşerek”, İngiliz uydusu Şerif Hüseyin’in Osmanlı’ya karşı ilan ettiği Cihad’a katılarak İngiliz ordusuna hizmet etmeye başlamış, İngiliz işbirlikçisi Emir Faysal’ın ordusuna asker toplamış ve İngilizlerin safında Osmanlı’ya karşı savaşmıştı.1917’de Filistin’i ellerine geçirip orada bir Manda yönetimi kuran İngilizler, Hacı Emin El-Hüseyni’yi İngiliz işgal ordusunda görevlendirmişlerdi.
1921’de Kudüs’te İngiliz yönetimi altında yapılan müftülük seçimlerine aday olarak katılan Hüseyni en az oyu almasına karşın, İngiliz yönetimi bu seçimi geçersiz sayıp kendi adamları olan Hüseyni’yi Kudüs Müftüsü olarak atamışlardı. 1931’de Kudüs’te İngilizlerin güdümünde bir “İslam Kongresi” toplayan Hüseyni, yazışmalarda “Yüksek İslam Konseyi Başkanı” ve İngiliz yönetimin kendisine verdiği “Kutsal Toprakların Müftüsü” ünvanlarını kullanıyordu. Hüseyni 1931’de topladığı İngiliz güdümlü İslam Kongresi’ne o sırada Fransa’da sürgünde yaşayan son Halife Abdülmecid Efendi’yi de çağırmış, Atatürk Türkiyesi buna şiddetle karşı çıkarak Hüseyni’nin Hilafeti diriltmesine izin verilmeyeceğini açıklamıştı.
II. Dünya Savaşı patladığında Hüseyni, Yahudi karşıtı bir çizgi izleyen Almanya’yla bağlantı kurmuştu. Mayıs 1941’de Müslüman Arapları eski efendileri İngiltere’ye karşı Almanya’nın safında savaşa çağırarak Cihad ilan eden Hüseyni, dört gün sonra İngiliz ordusu Irak’ı işgal edince, önce İran ve Türkiye üzerinden İtalya’ya gidecek, Hitler’in faşist yoldaşı Mussolini ile görüşmeler yapacak ve oradan Almanya’ya geçecekti.
1921’de Kudüs’te İngiliz yönetimi altında yapılan müftülük seçimlerine aday olarak katılan Hüseyni en az oyu almasına karşın, İngiliz yönetimi bu seçimi geçersiz sayıp kendi adamları olan Hüseyni’yi Kudüs Müftüsü olarak atamışlardı. 1931’de Kudüs’te İngilizlerin güdümünde bir “İslam Kongresi” toplayan Hüseyni, yazışmalarda “Yüksek İslam Konseyi Başkanı” ve İngiliz yönetimin kendisine verdiği “Kutsal Toprakların Müftüsü” ünvanlarını kullanıyordu. Hüseyni 1931’de topladığı İngiliz güdümlü İslam Kongresi’ne o sırada Fransa’da sürgünde yaşayan son Halife Abdülmecid Efendi’yi de çağırmış, Atatürk Türkiyesi buna şiddetle karşı çıkarak Hüseyni’nin Hilafeti diriltmesine izin verilmeyeceğini açıklamıştı.
II. Dünya Savaşı patladığında Hüseyni, Yahudi karşıtı bir çizgi izleyen Almanya’yla bağlantı kurmuştu. Mayıs 1941’de Müslüman Arapları eski efendileri İngiltere’ye karşı Almanya’nın safında savaşa çağırarak Cihad ilan eden Hüseyni, dört gün sonra İngiliz ordusu Irak’ı işgal edince, önce İran ve Türkiye üzerinden İtalya’ya gidecek, Hitler’in faşist yoldaşı Mussolini ile görüşmeler yapacak ve oradan Almanya’ya geçecekti.
Müslümanlar arasında Hitler yandaşlığı uyandırmak üzere yayınlara başlayan Hüseyni, her gün Alman radyosunda konuşarak Balkanlarda yaşayan Müslümanları Hitler’in komutası altında İslam Cihadı’na çağırıyordu. Çağırılarını Kudüs Müftüsü olarak yapan Hüseyni’nin yayınları Balkanlardaki Müslümanlar üzerinde oldukça etkili olmuş, genç Müslümanlar silah altına girerek Müslüman Nazi Bölükleri oluşturmuşlardı. Hüseyni, Cihad çağırısına koşan bu Müslüman gençlere ilk iş olarak Alman propaganda bakanlığınca basılan “İslam ve Yahudilik” adlı kitabı okutarak onları Yahudi düşmanlığıyla dolduruyordu.
Nazi ordusuna katılan Müslüman askerler, Almanya’da Hüseyni’nin verdiği “İslam ve
Yahudilik” kitabını okuyor.
Yahudilik” kitabını okuyor.
Hüseyni tarafından Yahudi düşmanlığıyla doldurulan Müslüman gençler, doğrudan Hüseyni’nin denetiminde yürütülen silahlı eğitimlerden geçerek Almanya safında cepheye sürülüyordu. Hitler ordusunda “Hancar” (Hançer) adıyla anılan Bosnalı Müslüman askerlerden oluşan birliklerin Hüseyni tarafından çizilen bir de bayrağı vardı. Bu bayrakta bir Gamalı Haç ve kılıç sallayan bir el yer alıyordu.
Hançerli gamalı haçlı Müslüman Hitlercilerin bayrağı
20 Kasım 1941 günü Nazi partisinden Ribbentrop ile görüşen Hüseyni, 28 Kasım 1941’de Hitler’le de görüşecek ve yalnızca Balkanlardaki Müslümanları Alman askerine dönüştürmekle yetinmeyip, Ortadoğu’daki bütün Arapları da Almanya’nın safında savaşa sokabileceğini söyleyecekti.
Bu görüşmede Hitler,Hüseyni’yi “Araplarla ilgili konularda karar verecek kişi ve Arapların önderi” olarak tanıdığını bildirmiş, gelgelelim Arap devletlerinin bağımsızlığı için kendisine herhangi bir söz vermemiş; “Alman ordusu güney Kafkasya’ya (yani Bakü petrollerine) ulaşana dek, Arapların bağımsızlığı sözünü açıkça söyleyemeyiz” demişti. Bunun anlamı açıktı: Hitler’in Rusya’ya karşı açtığı savaş, kendi topraklarında hiç petrol bulunmayan Almanya’nın Kafkas/Hazar petrollerine ulaşmasını amaçlıyordu.
Hüseyni, Hitlerle başbaşa - 28 Kasım 1941
Hüseyni, Himmer’le çektirdiği bu imzalı fotoğrafları Alman desteğinin
kanıtı olarak Müslüman gençlere gösteriyordu.
kanıtı olarak Müslüman gençlere gösteriyordu.
“Büyük Müftüye: Büyük Almanya’nın Nazi Hareketi bayrağının üzerinde en başından beri Dünya Yahudiliğine karşı savaşmayı yazmıştır. Özgürlüksever Arapların özellikle Filistin’de Yahudilere karşı mücadelesine özel bir yakınlık duyarız. Büyük Nazi Almanyası ile Özgürlüksever Araplar arasında bu konuda dünya çapında bir doğal uzlaşı vardır. Sizi sonuna dek destekliyoruz. İmza: Reichsfuehrer S.S. Heinrich Himmler.”
Naziler 18 Aralık 1942’de Berlin’de bir “İslami Merkez Enstitüsü” kurmuş,başına Hüseyni’yi getirmişler; enstitünün açılışında Nazi Propaganda BakanıGoebbels de hazır bulunmuş ve Hüseyni, yaptığı açış konuşmasında: “Yalnızca Nazi’lerle Araplar ortak düşmana sahip değil, aynı zamanda Nazizm ile İslam da, idealler, disiplin, toplum düzeni, itaat ve yönetim ruhunda ortak zemine sahiptir,” demişti.
Hüseyni Berlin’de İslam Merkez Enstitüsü’nün açılış
konuşmasını yapıyor. 18 Aralık 1942
konuşmasını yapıyor. 18 Aralık 1942
Hüseyni, öyle ya da böyle, tıpkı Enver Paşa gibi Almanya’nın başarısına bel bağlamış ve yine tıpkı Enver Paşa gibi Almanya’nın güdümünde “Cihad” ilan ederek Müslümanları Almanya’nın safında savaşa çağırmıştı. II. Wilhelm’in gözünde Enver Paşa neyse, Hitler’in gözünde Kudüs Müftüsü Hacı Emin el-Hüseyni oydu. Almanlar Müslümanları kendi ordularına asker yazmak için Hüseyni’ye büyük değer verdiklerini duvarlara büyük yaftalar basıp çoğaltarak gösteriyorlardı.
“Nazi Müftüsü”ne dönüşen Hüseyni, Müslüman askerleri “Heil Hitler”
diye selamladığı gibi Müslüman askerler de Hüseyni’yi Nazi selamı
vererek “Heil Hitler” diye karşılıyordu
Hüseyni’nin Hancar (Hançer) ve Waffen olarak anılan Müslüman Nazi birliklerini denetlerken çekilmiş görüntüleri Alman propaganda bakanlığı tarafından yayımlanan dergilerde, gazetelerde yer alıyordu. Bu fotoğraflarda ilgimizi çeken en anlamlı yön, Hüseyni’nin denetlediği Müslüman Nazi birliklerinin önünden “Nazi Selamı” vererek geçmesiydi. “Selâm-ı Aleyküm” ya da “Aleyküm Selâm”ın yerini de Almanca “Heil (Yaşasın) Hitler” almıştı.
Hüseyni, Alman saflarında çarpışmak üzere cepheye giden Müslüman askerleri
”Heil Hitler” diye uğurluyor.
Hüseyni, Nazi ordusunda görev yapan Müslüman subayları topluyor, onları “İslam İlkeleriyle Nazi ilkelerinin birbirlerine çok benzediği, bir Müslüman’ın Hitler tarafından belirlenen Nazi ilkelerine uymakla Allah’ın buyruğunu da yerine getirmiş olacağı” yalanıyla aldatarak savaşa sürüyordu. Bosna’ya da giden Hüseyni, oradaki Müslüman Nazi (Hancar-Waffen) birliklerini yerinde denetlemiş ve Hitler’in ordusunda savaşmanın bir Müslüman için “Mukaddes Cihad” olduğunu söylevlerle beyinlerine kazımıştı.
Almanya’da Hitler için çalışan tek Müslüman din adamı Hüseyni değildi kuşkusuz. Irak’lı Seyyid Abdülvahab el-Geylani’nin oğlu Seyyid Raşid el-Geylani de Hitler’in hizmetine koşanlar arasındaydı. 1933-1941 arası üç kez Irak Başbakanlığı koltuğuna oturmuş olan Seyyid Raşid el-Geylani; Hüseyni’nin 1930’ların sonunda Irak’ta kurduğu İngiliz karşıtı darbeci gizli örgütün üyelerindendi. Hüseyni Mayıs 1941’de Irak’ta İngilizler’e karşı cihad ilan ettikten sonra İngilizler Irak’ı işgal etmiş, önce Hüseyni ve ardından iki hafta sonra da Seyyid Raşid el-Geylani Berlin’e gelmişti. Hitler ve Ribbentrop Geylani’yi Almanya’da iyi karşılamış, iyi ağırlamış; o da tıpkı Hüseyni gibi Arap Müslümanları Hitler ordusunda savaşa çağırma göreviyle radyo yayınları yapmaya koyulmuştu.
Seyid Raşid El-Geylani Hitler ve Ribbentrop’la Berlin Karargahında (Aralık 1941)
Hüseyni (soldan 2.) SS yemeğinde Nazi karavanasına kaşık sallıyor.
İslam dünyasında daha önce Alman İmparatoru II. Wilhelm tarafından oynanan oyun 1930’ların ortalarından başlayarak, yine Almanya tarafındanbu kez Hitler eliyle sahneye konulmuştu. Katolikleri Papa XII. Pius, Evangelikleri Frank Buchman, Arap Müslümanları Kudüs Müftüsü Hacı Emin El-Hüseyni ve Türk Müslümanları Cevat Rıfat Atilhan aracılığıyla denetimleri altına almayı amaçlıyordu Naziler. I. Dünya Savaşı yıllarında Filistin cephesinde görev yapmış bir Osmanlı subayı olan Cevat Rıfat Atilhan, Hitler’in buyruğunda çalışan Arap Irkçısı İslamcı Hacı Emin el-Hüseyni gibi, Hitler’in koruyucu kanatları altında bir Dünya İslam Birliği kurulmasına çalışıyordu.
Hitler’in yükselişi onu tıpkı I. Dünya Savaşı’nda olduğu gibi yeniden Almanlarla çalışmaya yöneltmiş, 1935 yılında Berlin’de yapılan bir Uluslararası Nazi Kongresine delege olarak katılmıştı. Hitler yönetimiyle yakın ilişkiler kuran Atilhan, Ribbentrop’la ailecek tanışıyor ve görüşüyordu.
“Dünya İhtilalcileri: İsrail” adlı kitabında bu yakınlığı şu sözlerle açıklamıştı Atilhan:“Nüremberg’de idam edilen von Ribbentrop’un karısı, 1962’de neşretmiş olduğu 540 sahifelik “Verschwörung Gegen den Frieden” isimli kitabını bana hediye etmiştir; içinde öyle korkunç ifşaatlar vardır ki, insanın tüyleri ürpermeden okuması mümkün değildir.”
Cevat Rıfat Atilhan, Hitler’in finansörü Henry Ford’u da Hitler denli övüyor; onu “servetinden daha büyük bir ruha sahip olan Amerikalı milyarder Henry Ford” diye anıyor ve “Büyük ve mümtaz insan Hery Ford’un ‘Beynelmilel Yahudi’ isimli meşhur eseri”nden söz ediyordu sık sık kitaplarında. Ancak ortada ilginç bir durum vardı. Atilhan, I. Dünya Savaşı’nda Osmanlı’ya karşı İngilizler’le birlik olup kurşun sıkan Yahudiler’e kızıyor; fakat tıpkı bu Yahudiler gibi İngilizler’le birlik olup Osmanlı’ya kurşun sıkan Müslüman Araplar’a hiç kızmıyordu.
Dahası, İngiliz buyruğuna girip Osmanlı’ya kurşun sıkanların elebaşılarından olan Arap Irkçı Hacı Emin el-Hüseyni ile birlikte, yanyana, omuz omuza çalışıyordu Hitler’in buyruğunda... Avukatının açıkladığı üzere, Siyonizm’e karşı olduğu için Hitlerin yanında yer alan Atilhan Almanya'ya davet edilmiş, büyük bir itibar gösterilmiş, Hitler ile tanıştırılmış ve emrine açık ve istediği kadar para çekebileceği çek verildiği halde bunların hiç birisini kabul etmemişti.
Hitlerin müftüsü Hüseyni Almanya’da bir NAZİ partisi toplantısında.
Nazi’ler bir yandan Kafkaslara, diğer yandan Ortadoğu’ya egemen olma düşlerinin bir parçası olarak, yine bol bol Alman altınlarıyla, Müslüman Türkleri ve Müslüman Arapları Alman yayılmacılığının paralı askerleri olarak kullanmayı başarıyordu. Kudüs Müftüsü Hacı Emin El Hüseyni ‘Hitler savaşı kazanırsa Yahudileri Filistinden çıkartır’ düşüncesiyle destekliyordu Almanya’yı...
Tıpkı I. Dünya Savaşı’nda Almanya ile işbirliği yapan Osmanlı, Alman İmparatoru II. Willhelm’i müslüman dünyaya “Gizli Müslüman Hacı Willhelm” diye tanıttığı gibi; II. Dünya Savaşı’nda bu kez de Hitler’in gizli Müslüman olduğu yayılmaya başlamıştı İslam dünyasında. Nasıl 1920’lerde hatasını anlayan Mehmet Akif 1910’lu yıllarda dünya Müslümanlarını Alman İmparatoru’nun buyruğuna sokmak için çabalamışsa, 1930’lu,1940’lı yıllarda da Kudüs Müftüsü Hacı Emin El Hüseyni de Hitler başarılı olursa Filistin’de Yahudi sorunu kalmaz düşüncesiyle Hitler’le buluşmuş, görüşmüş, düşünce birliğine varmış, desteklemiş; Nazi propaganda takımına katılmış, Alman radyolarından Müslümanlara seslenerek tüm Arap dünyasına Hitler’in komutasında savaşa katılmaları çağırısında bulunmuştu.
Hacı Emin El-Hüseyni, yüzbinlerce Müslüman’ı Alman ordusu saflarına katma
başarısı nedeniyle Nazi subayları tarafından kutlanıyor.
Hacı Emin El-Hüseyni’nin propaganda çalışmaları sonucu ilk adımda Bosna, Kosova, Makedonya, Bulgaristan, Romanya, Batı Trakya, vb. gibi Avrupa topraklarında yaşayan Müslümanlardan yaklaşık yüzbin kişi Hitler’i İslam’ın kurtarıcısı sayarak Nazi birliklerine katılmıştı. Hüseyni’nin Ortadoğu Araplarına yönelik propaganda çalışması, “Hitler gelecek, Araplar İngiliz ve Yahudi boyunduruğundan kurtulacak” savına dayanmış, Hitler’in Müslüman dostu ve kurtarıcısı olduğu yargısı beyinlere kazınmıştı.
Bunlara göre, “Mussolini aslında gerçek adı Musa Nili olan bir Müslüman’dı. Hitler de Haydar adıyla gizlice Müslümanlığı seçmişti. Müslüman belledikleri Hitler’i “Haydar” diye adlandıranlar olduğu gibi, ona “Ebu Ali” adını verenler de vardı. Daha beteri, Hitler’in Mısır’lı yandaşları Tanta’da bir evi, Hitler’in annesinin doğduğu ev olarak gösterip, o evi Kabe gibi tavaf etmeye başlamışlardı. Hitler’in Müslüman Arap yandaşları, onu peygamber kertesinde ululayan marşlar söylüyorlardı:
“Ne Monşer, ne Mister! Gökte Allah, Yerde Hitler!”
Sovyetler Birliği’nde yaşayan Müslüman Türklere yönelik çalışma ise; “Rusların dinsiz oldukları, komünizmin dinsizlik olduğu, Müslüman Türkleri dinsiz Rusların boyunduruğundan kurtaracak biricik gücün, Haydar adıyla gizli Müslüman olan Hitler olduğu” propagandasıydı.
Sovyetler’de yaşayan Müslüman Türkler, bu çalışmalar sonucu Hitler’i ve Almanya’yı tıpkı Birinci Dünya Savaşı yıllarında Wilhelm Almanyası’nı olduğu gibi İslam’ın dünya üzerindeki biricik koruyucusu olarak görmüş ve Alman ordusundaki özel Müslüman birliklerinde yüzbin üzerinde Müslüman Türk de yer almıştı.
Kafkaslardaki Türk Müslümanlara yönelik İslamcı Nazi propaganda afişi
Nazi Almanyasını, hem Arapları İngiliz boyunduruğundan hem Türkleri Sovyet boyunduruğundan kurtaracak tek güç ve Müslümanlığın dünya üzerindeki koruyucusu olarak gösteren yayınlar Kafkaslarda Sovyet yönetiminde yaşayan çok sayıda Müslüman’ın Nazi ordusuna katılmasını ve Sovyet sosyalizmine karşı bayrak açan General Vlasov komutasında cepheye sürülmesini kolaylaştırmıştı.
I. Dünya Savaşı’nda Almanların Türk Müslümanları, İngilizlerin ise Arap Müslümanları kendi dünya egemenliği amaçları doğrultusunda cepheye sürüp savaştırma yöntemi, 20 yıl sonra Adolf Hitler tarafından kullanılırken, II. Wilhelm’le Adolf Hitler arasındaki tek ayırım, Hitler’in Hazar ve Sibirya petrollerini birincil önemde, Ortadoğu petrollerini ikincil önemde görerek, tüm gücüyle Sovyetlere saldırıp, öncelikle Hazar ve Sibirya petrollerini ele geçirmeye yönelmesiydi.
Nazi ordusunda Kafkas Türkleri
Bu durum, Ortadoğu petrollerine bulaşmaması koşuluyla, Rusya’ya yönelik işgal girişiminin Amerika, İngiltere ve Fransa tarafından desteklendiği anlamına geliyordu.
Hitler’in Ortadoğu’da Müslüman Araplardan önce Balkanlar ve Kafkasya’da Müslüman Türkleri kendi yanına çekme çabasının özü buydu. Tıpkı 1914’te Osmanlı’yı Almanya’nın yanında savaşa sokmak için 5 milyon altın verildiği gibi, 5 Aralık 1942’de Alman Dışişleri Bakanlığı’ndan Türkiye Büyükelçisi Von Papen’e Türkiye’deki Alman dostlarına dağıtılmak üzere 5 milyon altın Alman markı gönderilmiş ve bu para Türkiye’de Alman yandaşlığını örgütlemekte kullanılmıştı.
Hitler’in Ortadoğu’da Müslüman Araplardan önce Balkanlar ve Kafkasya’da Müslüman Türkleri kendi yanına çekme çabasının özü buydu. Tıpkı 1914’te Osmanlı’yı Almanya’nın yanında savaşa sokmak için 5 milyon altın verildiği gibi, 5 Aralık 1942’de Alman Dışişleri Bakanlığı’ndan Türkiye Büyükelçisi Von Papen’e Türkiye’deki Alman dostlarına dağıtılmak üzere 5 milyon altın Alman markı gönderilmiş ve bu para Türkiye’de Alman yandaşlığını örgütlemekte kullanılmıştı.
Türk ordusunda, bürokrasisinde, aydın ve yazarları arasında Alman altınlarıyla beslenen bir Alman yandaşlığı akımı yayılmıştı. Türkçülük, Turancılık, İslamcılık, o yıllarda Alman yandaşlığını savunmuş; öyle ki, Cumhuriyet gazetesi başyazarı Yunus Nadi bile, Türkiye’nin Hitler’le anlaşıp Rusya’ya karşı savaşa katılması gerektiğini savunan başyazılar yazmıştı. Ama, hiç biri işe yaramayacak; Hitler’in Amerika tarafından kendisine şırınga edilen İslamcılar dahil bütün dinlerin önderlerini tavlayarak dünyaya egemen olma düşleri çökecekti.
Hitlerci Müftü Hitler ordusuna aldığı müslüman gençlere silah kullanmayı öğretiyor.
Hitler, kendisini kışkırtıp para ve teknoloji sağlayarak Rusya’ya saldırtan Amerika tarafından ortadan kaldırılacak; Almanya, savaş sonunda bir Amerikan yarı-sömürgesi olacak; İngiltere ve Fransa, Almanya’ya kaptırmaktan korktukları sömürgelerini, kurtarıcı olarak gördükleri Amerika’ya kaptıracaklardı.Hitler’i besleyip, palazlandırıp, Rusya’ya karşı savaşa süren Amerika’nın daha sonra onu diktatör ilan ederek Almanya’ya saldırması ve işgal etmesi, günümüz insanı için anlaşılmaz bir durum değil; bunun örneklerini içerisinde yaşadığımız dönemde de gördük.
Humeyni devrimiyle İran’dan kovulan Amerika, her türlü silahla donattığı Saddam’ı tam sekiz yıl boyunca İran’a saldırttı, sonra da onu diktatör ilan ederek Irak’ı işgal etti. Rusya’ya karşı Usame Bin Ladin’i yıllarca destekleyen Amerika, sonra onu en büyük terörist ilan ederek yok etmeye yöneldi.
Hitler’in yenilmesinden sonra Gehlen gibi pek çok Nazi istihbarat görevlisiyle Amerikan hizmetine alınan Hacı El-Hüseyni 1946 yılında Amerika’nın Rusya’ya karşı kullandığı ”İslam kartı”nın önde gelen örgütleyicilerinden biri olarak görevinin başında.
Hitler’in başına gelen neyse, Saddam’ın ve Usame Bin Ladin’in başına gelen de oydu. Tarih, dış güçlerin kışkırtmasıyla dünyanın ya da herhangi bir bölgenin egemenliğine soyunacaklar için derslerle dolu.
Hitler’in Dünya İmparatorluğu düşlerini önce kışkırtıp sonra öldüren Amerika, hemen ardından Osmanlı İmparatorluğu’nu diriltme düşleri kurduracaktı Türkiye’ye...
Hitlerci müftü Hüseyni, Hitler yok edildikten sonra Amerikan hizmetinde.
Hitler’in Müftüsü Hacı Emin El Hüseyni, Hitler yok edildikten sonra, Rusya’ya karşı Amerikan hizmetine girip, “Müslüman Kardeşler” örgütünün temellerini atacak ve “İslam Birliği Konferansları” örgütlemekle meşgul olacaktı.
Dünya imparatorluğu düşleriyle savaş alanlarına sürdüğü Hitler’i yok eden Amerika; II. Dünya Savaşı sonrasında kendisi dünyanın tek egemeni olmaya soyunacaktı.... Ve tabii tıpkı Napolyon, II. Wilhelm, Hitler, vs. gibi yine dinleri kullanarak... Nasıl mı? “Türkiye’nin Siyasi İntiharı: Yeni-Osmanlı Tuzağı” kitabımda uzun uzun yazdım; ama, Hacı Emin El-Hüseyni’nin o kitabımdan özetlediğim şu Hitler macerası bile, dinin hangi amaçlarla, kimler tarafından, nasıl kullanılabildiğini kavramaya yetmez mi?
Metin Yazarı:Cengiz ÖZAKINCI (kısaltılarak alınmıştır)
http://www.hasturktv.com/anti_semitizm/1372.htm
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)