Tuncay Güney: Bu bir oyun
"Ergenekon belgeleri’ evinde çıkan çakma haham Daniel Tuncay Güney: Ergenekon bir ‘oyun’dur ve herkes üstüne düşeni yapar.. Kemalizm iflas etti, global patronlar artık başkanlık sistemi istiyor.
Ergenekon soruşturması, onun evinden çıkan 6 çuval belge ve Ümraniye'de bir gecekonduda bulunanel bombaları ile başladı. O günlerde her sözü ihbar kabul edilen, her açıklaması m...
anşetlere çıkan, TRT ekranlarında ağırlanan Tuncay Güney, Ergenekon soruşturması konusunda farklı açıklamalar yapmaya başlayınca o kesimlerin gözünden düştü. Kanada'da yaşayan ve adını Daniel Tuncay Güney olarak değiştiren Güney, Mustafa Mutlu'ya yazdığı mektupta çarpıcı iddialarda bulundu.
Vatan gazetesi yazarı Mustafa Mutlu bir süre önce Tuncay Güney'i konu alan bir yazı kaleme aldı. Mutlu'nun yazısına Tuncay Güney'den cevap geldi. Güney'in mektubunu olduğu gibi yayınlayan Mutlu mektuptaki çelişki ve detaylara dikkat çekti.
İşte o mektup...
Dünkü yazımda meşhur Ergenekon Soruşturması‘nı başlatan ifadeleri veren ve “sahte haham” olarak bilinen Tuncay Güney‘le ilgili birkaç soru sormuştum. Demiştim ki:
“Ergenekon, bir süre önce Kanada’ya sığınıp kendisini haham ilan eden bu ilginç vatandaşın polise verdiği ifadelerle hayatımıza girdi.
Tuncay Güney’in evinde bulunan çuval dolusu belgeler ve verdiği ifade yüzünden yüzlerce kişi tutuklandı.
Hatta kendisini sorgulayan Adil Serdar Saçan isimli polis şefi bile cezaevine girdi.
Ama ne hikmetse, nasıl olduysa ve kim ya da kimler koruduysa; bu arkadaş salıverildi ve yurt dışına gitmesine izin verildi.
Yani; adamın biri çıkıyor, akıl almaz iddialarda bulunuyor, en kirli ilişkilere tanıklık ettiğini söylüyor ama “temiz” bulunup, postalanıyor...
Doğrusu bu saçmalığın gerekçesini hiçbir zaman anlamadım ve galiba da anlayamayacağım! Sahi; Tuncay Güney denilen “enteresan kişi” neden serbest bırakıldı, bugün neden yok?”
***
Ne yalan söyleyeyim; bu yazıyı Tuncay Güney‘in okumasını ve yanıt yazmasını beklemiyordum.
Dün sabah erken saatlerde kendisinden bir e-posta aldım.
Sözüm ona beni “düzeltiyor” ama aslında bu e-postayla, yazdıklarımdan çok daha karanlık ilişkilerin içinde olduğunu itiraf ediyor!
İşte o e-posta:
***
“Saygıdeğer Mustafa Mutlu
‘Tuncay Güney Neden Unutuldu?’ başlıklı yazınızı okudum.
Taraflı yaklaşımınız yanlış... Yazınızdaki yanlışları düzeltmek isterim.
Gazeteciliği kullanıp ajanlık yapmadım.
Türkiye’deki yetkimi ve yetkimden doğan yeteneğimi kullandım.
2001 yılında Türkiye’nin büyük bir köy-feodal yapı ile yönetildiğini saptadım ve Amerika’ya geldim.
ABD’ye gelirken de uluslararası yetki ve ilişkimi kullandım.
Kanada’da kendimi haham ilan etmedim. 2003 yılında dini eğitim aldım, New York’ta ve haham değil, Rabayli oldum. Görevimi de 32. Gün’e telefonla katıldığım bir programda açıkladım.
Evimde bulunan çuval dolusu belgeler, altı çuvaldı.
İsteseydik 20 çuval bulundururdum.
Unutmayın ben Başbakanlık Devlet Arşivleri’nde görevliydim. O kimliğim de basına verilmişti.
Belgeler ise devletin Türk istihbarat birimlerine ait.
Adil Serdar Saçan işkence yapmasaydı, Amerika’ya kaçmazdım. Ruhum karardı.
Ayrıca “adamın biri” dediğiniz benim görev dosyamı, yaptığım işleri yetkili makamlardan isteyiniz.
İran-Irak-Suriye-Lübnan’da birçok üst düzey yetkili ile görüştüm.
Hangi yetki ile dersiniz?
Basın mı?
Türkiye’de bulunduğum süre içerisinde istediğim basın kuruluşunda çalıştım. Sabah, Milliyet, Akşam gibi...
Solcudan sağcıya, mafyadan PKK’lıya, Manukyan Hanım’dan bakanlara kadar birçok kimse ile teşrik-i mesaim olmuştur.
Türkiye dışını anlatmadım.
Ergenekon mu?
Bu bir oyun ve oyunda herkes üstüne düşeni yapar. Kemalizm iflas etmiştir. Ekonomi ve siyasi hayatımızı yönlendiren global patronlar ‘başkanlık sistemi’ istiyor. Rejim değişiyor. Kürtler haklarını alacak.
Özal’a Amerika, “Türkiye’yi ya büyüt ya küçültelim” dedi.
Türkiye büyüyemedi, küçülecek.
Özal’a, “Büyük Ortadoğu Devleti olsun” demişlerdi;
olmadı.
BOP dayandı kapımıza...
Yazınızdaki yanlış cümlelerinizi düzeltmek çok üzücü...
Hakkımda hiçbir şey bilmeden dedikodu ile yazıyorsunuz.
Unutmayın ki; benim dosyam devlet sırrı kapsamında... Oysa ben TRT’ye çıktığımda, ‘Devlet sırrından çıkarın’ demiştim. Tekrar izleyin TRT röportajımı lütfen. Siz ise küçültücü cümleler kullanıyorsunuz... Oysa ben bir görev adamıyım ve halen işimi yapıyorum.
Bu yazımı köşenizde düzelterek yayınlarsanız sevinirim.
Tekrar hakkımda bir şey yazmak isterseniz. Telefon açabilirsiniz. Telefonum: (.... .... .... ....)
Saygı ve dostça...
Daniel Tuncay Güney"
.
İPNOZ USTALARI SAHNEDE
Nurullah AYDIN
18 Temmuz 2012-ANKARA
Herkesimin elinde müzik aleti var. Kimi saz çalıyor, kimi darbuka, kimi flüt, kimi saksofon.. Her kafadan bir ses çıkıyor. Çarpık çağdışı düşünceler, yaşam biçimleri, ilişkiler ağıyla halkı kuşatıyor. Gazetelerde yazılanlara, TV'larda konuşulanlara dikkat ediyor musunuz? İpnoz ustaları siyasette, yargıda, medyada, üniversitelerde gerçekleri tersyüz etmekle meşgul. Türkiye kaos içinde ama onlar çıkar peşinde, halkın çoğu ise farkında değil.
Kaos olan nedir?
Devlet kavramının altüst edilişi
Ülkenin yeraltı yerüstü kaynaklarının yabancıların eline geçişi
Zengin yoksul/fakir farkının artması
Tarafsızlık ve yansızlığın terkedilmesi.
Millet kavramının azınlık radikal dinci zihniyetin inancı düşüncesi imiş gibi yansıtılması
Hukukun-adaletin katledilmesi.
Ayrımcılığın ve nefret söyleminin egemen hale geldiği, bir dönemde, aydınların, gazetecilerin, hukukçuların görevi, daha da önem kazanmaktadır.
Halk derin bir uyku içindedir. Rahat, huzurlu, memnun mu? Memnun olanlar kimler? Halk; olup bitenleri görememenin çaresizliği içinde. Aydınlatması gereken siyasetçi, akademisyen, gazeteci halkın içinde değil. Bu durumda, ipnoz ustaları ilizyonist gösterilerle halkı uyutuyor.
Biliyorum: halk okumayı, düşünmeyi sevmiyor. Düşünürse rahatının kaçmasından korkuyor. Yuvanızın temeline dinamit koymak istiyorlar; diyoruz, aldırmıyorlar. Sözümüze kulak verirlerse, tedbir almak gerekeceğini anlıyor; zahmete girmek istemiyorlar. Bir tek endişesi var: Gününüzü gün etmek, dilediğiniz gibi yaşamak.
Halk mücadeleden ürküyor. Öylesine ürküyor ki, sizin için yapılan mücadelelerle ilgisinin olmadığını, göstermek ihtiyacını duyuyor.
Ülkenin birçok sorunu var. Şer güçler, sayılamayacak kadar çok. Diken üzerinde. Fakat halk dikenli bir yolda ayağını yaralamadan yürümenin, mümkün olmayacağını unutuyor.
Tehlikeyi görünce, korkulu bir rüya görürmüşçesine sırtını dönüyor. Yeni ve eskisinden daha derin bir uykuya dalıyor.
Hiçbir feryat, halkı uyandıramıyor. Tehlikeyi anlamasını temin edemiyor. Yaklaşan düşmanın, ara sıra yumruğunu yiyor; hassas bir yerinize iğne batırılmış gibi şöyle bir sıçrıyor; şaşkın şaşkın bakıyor ve sonra da başını yastığa gömüyor.
Nasıl mı? Türkiye'de, Siyasetin Yargı'yı Kuşatmasından öte; Yargı'nın, Siyaset tarafından teslim alınması ve yapılandırılması gerçeğiyle karşı karşıyayız...
Yargı dahil olmak üzere, devletin ve toplumun kurumları, köhnemiş çağdışı zihniyete sahip olanların birimi haline dönüştürülmüştür.
Siyasete tabi olan Yargı kimliği sergileniyor. Belli zihniyete sahip kişilerce devlet bünyesinde oluşturulan Yargı'nın dramatik örnekleri ortaya konulmuştur. Yargı, siyaset iç içedir.
Uygulamalarla; yasama, yürütme ve yargı arasındaki danışıklı ilişki, bağımsız ve tarafsız Yargı anlayışıyla bağdaşmayan unsurlar bütün gerçekliğiyle ortaya çıkmaktadır.
ABD-İngiltere-Fransa ile içiçe geçmiş Türkiye içi güç birliği karşısında, bu sürecin aktörleri, duygularına, koltuk servet hırslarına hakim olamamışlardır.
Türkiye; kin nefret ve öfke ile intikam diye sayıklayan dini istismar eden, adaleti katleden bir fasıklar güruhu ile karşı karşıyadır.
Üstünlerin Hukukunu gerçekleştirmenin hazzıyla birbirlerini kutlayanlar artmaktadır. Devlet nüfuzunun kötüye kullanılması suretiyle oluşan böyle bir tablodan demokrasi, insan hakları, kamu hizmeti verimliliği ve toplumsal barışın çıkmayacağı açıktır.
Türkiye, hukuku askıya alan bu ilişkiye mahkûm olmayacaktır. Kendisini kuşatan yapıyı kıracak ve Sosyal Hukuk Devletini yeniden inşa edecektir.
İnanıyor ve umut ediyorum ki;
Aydınlar, Milli güçler; ülke sathında kamu gücünün kötüye kullanılması suretiyle oluşturulmuş çıkar ilişkilerine girmeden ve tenezzül etmeden;
Sivil Toplumun sesi olacaklardır.
Mağdurların hak ve hukukuna sahip çıkacaklardır.
Çevre katliamına karşı çıkacaklardır.
Yaratılan korku ve baskı iklimine karşı haykıracaklardır.
Hukuktan yana, adaletten yana, haktan yana olacaklardır.
Üstünlerin hukukunun temsilcisi olmayacaklardır.
Güçsüzlerin, mazlumların ve mağdurların sesi olacaklardır.
Günün Sözü: Din adına dini tersyüz edenler, adalet adına adaleti adına katledenler en aşağılık insanlardır.
.
18 Temmuz 2012-ANKARA
Herkesimin elinde müzik aleti var. Kimi saz çalıyor, kimi darbuka, kimi flüt, kimi saksofon.. Her kafadan bir ses çıkıyor. Çarpık çağdışı düşünceler, yaşam biçimleri, ilişkiler ağıyla halkı kuşatıyor. Gazetelerde yazılanlara, TV'larda konuşulanlara dikkat ediyor musunuz? İpnoz ustaları siyasette, yargıda, medyada, üniversitelerde gerçekleri tersyüz etmekle meşgul. Türkiye kaos içinde ama onlar çıkar peşinde, halkın çoğu ise farkında değil.
Kaos olan nedir?
Devlet kavramının altüst edilişi
Ülkenin yeraltı yerüstü kaynaklarının yabancıların eline geçişi
Zengin yoksul/fakir farkının artması
Tarafsızlık ve yansızlığın terkedilmesi.
Millet kavramının azınlık radikal dinci zihniyetin inancı düşüncesi imiş gibi yansıtılması
Hukukun-adaletin katledilmesi.
Ayrımcılığın ve nefret söyleminin egemen hale geldiği, bir dönemde, aydınların, gazetecilerin, hukukçuların görevi, daha da önem kazanmaktadır.
Halk derin bir uyku içindedir. Rahat, huzurlu, memnun mu? Memnun olanlar kimler? Halk; olup bitenleri görememenin çaresizliği içinde. Aydınlatması gereken siyasetçi, akademisyen, gazeteci halkın içinde değil. Bu durumda, ipnoz ustaları ilizyonist gösterilerle halkı uyutuyor.
Biliyorum: halk okumayı, düşünmeyi sevmiyor. Düşünürse rahatının kaçmasından korkuyor. Yuvanızın temeline dinamit koymak istiyorlar; diyoruz, aldırmıyorlar. Sözümüze kulak verirlerse, tedbir almak gerekeceğini anlıyor; zahmete girmek istemiyorlar. Bir tek endişesi var: Gününüzü gün etmek, dilediğiniz gibi yaşamak.
Halk mücadeleden ürküyor. Öylesine ürküyor ki, sizin için yapılan mücadelelerle ilgisinin olmadığını, göstermek ihtiyacını duyuyor.
Ülkenin birçok sorunu var. Şer güçler, sayılamayacak kadar çok. Diken üzerinde. Fakat halk dikenli bir yolda ayağını yaralamadan yürümenin, mümkün olmayacağını unutuyor.
Tehlikeyi görünce, korkulu bir rüya görürmüşçesine sırtını dönüyor. Yeni ve eskisinden daha derin bir uykuya dalıyor.
Hiçbir feryat, halkı uyandıramıyor. Tehlikeyi anlamasını temin edemiyor. Yaklaşan düşmanın, ara sıra yumruğunu yiyor; hassas bir yerinize iğne batırılmış gibi şöyle bir sıçrıyor; şaşkın şaşkın bakıyor ve sonra da başını yastığa gömüyor.
Nasıl mı? Türkiye'de, Siyasetin Yargı'yı Kuşatmasından öte; Yargı'nın, Siyaset tarafından teslim alınması ve yapılandırılması gerçeğiyle karşı karşıyayız...
Yargı dahil olmak üzere, devletin ve toplumun kurumları, köhnemiş çağdışı zihniyete sahip olanların birimi haline dönüştürülmüştür.
Siyasete tabi olan Yargı kimliği sergileniyor. Belli zihniyete sahip kişilerce devlet bünyesinde oluşturulan Yargı'nın dramatik örnekleri ortaya konulmuştur. Yargı, siyaset iç içedir.
Uygulamalarla; yasama, yürütme ve yargı arasındaki danışıklı ilişki, bağımsız ve tarafsız Yargı anlayışıyla bağdaşmayan unsurlar bütün gerçekliğiyle ortaya çıkmaktadır.
ABD-İngiltere-Fransa ile içiçe geçmiş Türkiye içi güç birliği karşısında, bu sürecin aktörleri, duygularına, koltuk servet hırslarına hakim olamamışlardır.
Türkiye; kin nefret ve öfke ile intikam diye sayıklayan dini istismar eden, adaleti katleden bir fasıklar güruhu ile karşı karşıyadır.
Üstünlerin Hukukunu gerçekleştirmenin hazzıyla birbirlerini kutlayanlar artmaktadır. Devlet nüfuzunun kötüye kullanılması suretiyle oluşan böyle bir tablodan demokrasi, insan hakları, kamu hizmeti verimliliği ve toplumsal barışın çıkmayacağı açıktır.
Türkiye, hukuku askıya alan bu ilişkiye mahkûm olmayacaktır. Kendisini kuşatan yapıyı kıracak ve Sosyal Hukuk Devletini yeniden inşa edecektir.
İnanıyor ve umut ediyorum ki;
Aydınlar, Milli güçler; ülke sathında kamu gücünün kötüye kullanılması suretiyle oluşturulmuş çıkar ilişkilerine girmeden ve tenezzül etmeden;
Sivil Toplumun sesi olacaklardır.
Mağdurların hak ve hukukuna sahip çıkacaklardır.
Çevre katliamına karşı çıkacaklardır.
Yaratılan korku ve baskı iklimine karşı haykıracaklardır.
Hukuktan yana, adaletten yana, haktan yana olacaklardır.
Üstünlerin hukukunun temsilcisi olmayacaklardır.
Güçsüzlerin, mazlumların ve mağdurların sesi olacaklardır.
Günün Sözü: Din adına dini tersyüz edenler, adalet adına adaleti adına katledenler en aşağılık insanlardır.
.
Köleleşmenin Derin Kamuflajı POSTMODERN ÖZGÜRLÜK
Köleleşmenin Derin Kamuflajı
POSTMODERN ÖZGÜRLÜK
Av. Hüseyin ÖZBEK
İstanbul Barosu Genel Sekreteri
Geleceğin siyasi tarihçileri Türk halkını tutsak eden ekonomik kelepçenin hukuk kelepçesiyle nasıl tamamlandığına ayrı bir bölüm ayıracaklardır. Hukuk kelepçesinin bireysel ve toplumsal bilinci darmadağın edecek yoğunluktaki sivilleşme kampanyasının ardından geldiğine dikkat çekeceklerdir. Milenyum köleliğini postmodern sivillik illüzyonuyla sınırsız özgürlük olarak algılatan toplum mühendisliğini araştırmacılara tez konusu olarak önereceklerdir. Ekonomik kıskaçtan kurtulmayı imkansızlaştıran bir hukuk metnini, halkın yoğun istemiyle gerçekleşen sivilleşmenin kutsal belgesi olarak sunma ustalığına pes diyeceklerdir.
Toplumsal talebe dönüştürülmek için olağanüstü çaba gösterilen “yeni ve sivil” Anayasanın ülke gündemine niçin ve nasıl sokulduğuna biraz daha yakından bakalım: ABD’nin başını çektiği, AB’nin ikincil güç olarak omuz verdiği emperyalist- kapitalist sistem çıkarlarının belirlediği koşulları dünyanın geri kalanına dayatmaktadır. Ülkelerin, ulusların Yeni Dünya Düzeni olarak tanımladığı bir çerçevede sistemin yörüngesine girmesini arzu etmektedir. Hangi devletin milli sınırları içinde olursa olsun ihtiyacı olan ekonomik kaynaklara koşulsuz ulaşabilmeyi, ulusal mevzuatça engellenmeden kullanabilmeyi istemektedir. Yerel halk ve ulus devletin kendi kaynaklarını özgürce kullanımına ise tahammül edememektedir.
ABD’nin başını çektiği Yeni Dünya Düzeni’nin sorunsuz işlemesinin ön koşulu ulus devletlerin ve halkların dayatılan sistemi itirazsız kabullenmesidir. Hedef ülkelerin milli ekonomilerinin, milli hukuk sistemlerinin, siyasal yapılarının emperyal çıkarlara uyarlanması iki şekilde gerçekleştirilmektedir:
1- Süreç içinde borçlandırılarak ekonomik kıskaca alınan ülkenin milli ekonomisi, milli bürokrasisi, milli ordusu, milli kurumlarının evrimsel biçimde çökertildiği bir süreçle küresel sisteme entegre edilmektedir.
2- Ulus devlet olmakta direnen, sisteme kafa tutan ülkeler için askeri seçenek devreye sokulmaktadır. Emperyalist sistem hukuki meşruiyeti tartışmalı, çok uluslu askeri operasyonlarla müdahalede bulunmakta -dikta rejiminin ve kötü liderin tasfiyesine yönelik dünya ölçeğindeki yoğun kampanyaların ardından- ülke ve halk özgürlüğüne kavuşturulmaktadır!
Sisteme kafa tutan, siyasal ve ekonomik bağımsızlıkta direnen ülkeler, sınır aşan kampanyalarla küresel terörün kötülük coğrafyası olarak yaftalanmaktadır. Uluslar arası tekellerin tekelci medyası kısa sürede hedef ülkeyi ve liderini nefret simgesine dönüştürerek yapılacak müdahaleyi meşrulaştırmaktadır. Irak’ta, Libya’da, Afganistan’da yaşananlar ikinci seçeneğin çarpıcı örnekleridir.
Sözü birinci seçeneğin uygulandığı ülkemize getirip, Türkiye’nin sistemin yörüngesine nasıl sokulduğuna bakalım: Cumhuriyet’in ekonomik mucizesinin ürünü KİT’lerin tasfiyesiyle kamunun ekonomik saygınlığı, devlet baba imajı yok edilerek halka yabancılaştırılmaktadır. Cumhuriyet’in milli burjuvazi yaratma ülküsüyle desteklenen yerli sermaye tekelci aşamada uluslar arası sistemle bütünleştiği oranda ulusal duyarlılıklardan arındırılmaktadır! Ekonominin gayrı milleştiği bir ülkede siyasi anlayışın ve devletin milli kalması olanaksızdır. Bu nedenle ekonominin Türk’ün elinden çıkmasını devletin tüm kurumlarıyla Türk’ün elinden çıkması izlemektedir. Türkiye’yi uluslar arası kapitalist sisteme entegre eden dış dinamikler, sisteme biat eden sivil makyajlı bir siyasi yapıyı iktidarda tutarak istikrarın sürmesini istemektedirler!
Türkiye’nin uluslar arası sisteme entegrasyon tezgahı aynı kaderi paylaştığı ülkelerle birebir benzerlik göstermektedir. Hedef ülke öncelikle büyük bir ekonomik bunalıma sürüklenmektedir. Ekonomik bunalım siyasi bunalıma dönüşmekte, ülkenin iflasına, batışına ilişkin abartılı söylemlerle kitlelere umutsuzluk, yarınsızlık şırıngalanmaktadır. Çöküş süreçleri halkın sihirli eller, mucizeler yaratan önderler beklediği dönemlerdir. Gerçekten de kurgulanmış iktisadi kaosun, ekonomik alt üst oluşun, büyük çaplı batışların, piyasa anarşisinin ardından ortaya mucizevi kurtuluş reçeteleriyle Ekonomi Süpermenleri çıkıvermektedir! 1980 sonrası bu açıdan incelendiğinde Turgut Özal’ın 24 Ocak 1980 kararları ile Kemal Derviş’ in 15 günde 15 yasa kumpasının ardındaki dinamikler daha iyi anlaşılacaktır
Türkiye’nin ekonomik tanzimi tamamlanmış gibidir. Ülkenin ekonomik yapısıyla siyasi yapısı birbiriyle tamamen örtüşmektedir. Cumhuriyet bürokrasisinin son tortuları da temizlenerek devlet millilikten tümüyle arındırılmaktadır. Ülkenin kuruluş felsefesine bağlı kurumlar, sisteme uyumda sorun çıkaran dinamikler tasfiye edilmektedir. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin ülkenin kuruluş denkleminden gelen güçlü konumunun ortadan kaldırılması, dikkate alınacak bir dinamik olmaktan çıkarılması büyük ölçüde tamamlanmıştır. Askeri bürokrasinin tasfiyesinde özel yetkili yargının ve hukukun üstlendiği işlev kuşkusuz ileride daha sağlıklı değerlendirilecektir. Milli ekonomi, milli duyarlılık, milli çıkarlar söylemi arkaik kavramlar olarak alaya alınmaktadır. Ülkenin idari hiyerarşisi sistemle uyumlu, rejimle sorunlu yeni nesil dindarlığın tek tipleştirilmiş kadrolarından oluşturulmaktadır.
Ekonomik ve siyasal açıdan sistemin istediği kıvama getirilen ülkede sıranın hukuki tanzime geldiği anlaşılmaktadır. Sisteme ekonomik ve siyasal bağımlılığı hukukileştirip meşrulaştıracak bir teslimiyet metni post modern özgürlük illüzyonuyla kitlesel talebe dönüştürülmek istenmektedir. Birey ve sivil olmaya izin vermeyen katı bir cemaat hiyerarşisi içinden gelen güç sahiplerinin anladığı sivillik halkın tam bir itaat zinciri içinde yönetimin buyruklarına uymasıdır. Bu türden bir sivilleşme programının halkın ekonomik demokratik taleplerini kapsamayacağı kuşkusuzdur.
Türkiye’yi ulus devlet olmaktan çıkarıp çok kimlikli, çok kültürlü, ortak paydalardan yoksun, müşterek gelecek umudunu yitirmiş post modern kabilelere dönüştürecek bir ayrışma tasarımı her derde derman sivilleşme reçetesi olarak sunulmaktadır!
Ayrışmanın, dağılmanın, çözülmenin, çatışmanın, ülkeyi bir kaos coğrafyasına dönüştürmenin ana yazılımı SİVİL ANAYASA olarak halkın önüne konulmaktadır.
Tarih ve insanlık önünde onursuz sefiller olarak anılmak istemeyen bir toplumun bu türden bir sivilleşme illüzyonunu elinin tersiyle yüz geri etmesi gereken günler yaşıyoruz.
.
POSTMODERN ÖZGÜRLÜK
Av. Hüseyin ÖZBEK
İstanbul Barosu Genel Sekreteri
Geleceğin siyasi tarihçileri Türk halkını tutsak eden ekonomik kelepçenin hukuk kelepçesiyle nasıl tamamlandığına ayrı bir bölüm ayıracaklardır. Hukuk kelepçesinin bireysel ve toplumsal bilinci darmadağın edecek yoğunluktaki sivilleşme kampanyasının ardından geldiğine dikkat çekeceklerdir. Milenyum köleliğini postmodern sivillik illüzyonuyla sınırsız özgürlük olarak algılatan toplum mühendisliğini araştırmacılara tez konusu olarak önereceklerdir. Ekonomik kıskaçtan kurtulmayı imkansızlaştıran bir hukuk metnini, halkın yoğun istemiyle gerçekleşen sivilleşmenin kutsal belgesi olarak sunma ustalığına pes diyeceklerdir.
Toplumsal talebe dönüştürülmek için olağanüstü çaba gösterilen “yeni ve sivil” Anayasanın ülke gündemine niçin ve nasıl sokulduğuna biraz daha yakından bakalım: ABD’nin başını çektiği, AB’nin ikincil güç olarak omuz verdiği emperyalist- kapitalist sistem çıkarlarının belirlediği koşulları dünyanın geri kalanına dayatmaktadır. Ülkelerin, ulusların Yeni Dünya Düzeni olarak tanımladığı bir çerçevede sistemin yörüngesine girmesini arzu etmektedir. Hangi devletin milli sınırları içinde olursa olsun ihtiyacı olan ekonomik kaynaklara koşulsuz ulaşabilmeyi, ulusal mevzuatça engellenmeden kullanabilmeyi istemektedir. Yerel halk ve ulus devletin kendi kaynaklarını özgürce kullanımına ise tahammül edememektedir.
ABD’nin başını çektiği Yeni Dünya Düzeni’nin sorunsuz işlemesinin ön koşulu ulus devletlerin ve halkların dayatılan sistemi itirazsız kabullenmesidir. Hedef ülkelerin milli ekonomilerinin, milli hukuk sistemlerinin, siyasal yapılarının emperyal çıkarlara uyarlanması iki şekilde gerçekleştirilmektedir:
1- Süreç içinde borçlandırılarak ekonomik kıskaca alınan ülkenin milli ekonomisi, milli bürokrasisi, milli ordusu, milli kurumlarının evrimsel biçimde çökertildiği bir süreçle küresel sisteme entegre edilmektedir.
2- Ulus devlet olmakta direnen, sisteme kafa tutan ülkeler için askeri seçenek devreye sokulmaktadır. Emperyalist sistem hukuki meşruiyeti tartışmalı, çok uluslu askeri operasyonlarla müdahalede bulunmakta -dikta rejiminin ve kötü liderin tasfiyesine yönelik dünya ölçeğindeki yoğun kampanyaların ardından- ülke ve halk özgürlüğüne kavuşturulmaktadır!
Sisteme kafa tutan, siyasal ve ekonomik bağımsızlıkta direnen ülkeler, sınır aşan kampanyalarla küresel terörün kötülük coğrafyası olarak yaftalanmaktadır. Uluslar arası tekellerin tekelci medyası kısa sürede hedef ülkeyi ve liderini nefret simgesine dönüştürerek yapılacak müdahaleyi meşrulaştırmaktadır. Irak’ta, Libya’da, Afganistan’da yaşananlar ikinci seçeneğin çarpıcı örnekleridir.
Sözü birinci seçeneğin uygulandığı ülkemize getirip, Türkiye’nin sistemin yörüngesine nasıl sokulduğuna bakalım: Cumhuriyet’in ekonomik mucizesinin ürünü KİT’lerin tasfiyesiyle kamunun ekonomik saygınlığı, devlet baba imajı yok edilerek halka yabancılaştırılmaktadır. Cumhuriyet’in milli burjuvazi yaratma ülküsüyle desteklenen yerli sermaye tekelci aşamada uluslar arası sistemle bütünleştiği oranda ulusal duyarlılıklardan arındırılmaktadır! Ekonominin gayrı milleştiği bir ülkede siyasi anlayışın ve devletin milli kalması olanaksızdır. Bu nedenle ekonominin Türk’ün elinden çıkmasını devletin tüm kurumlarıyla Türk’ün elinden çıkması izlemektedir. Türkiye’yi uluslar arası kapitalist sisteme entegre eden dış dinamikler, sisteme biat eden sivil makyajlı bir siyasi yapıyı iktidarda tutarak istikrarın sürmesini istemektedirler!
Türkiye’nin uluslar arası sisteme entegrasyon tezgahı aynı kaderi paylaştığı ülkelerle birebir benzerlik göstermektedir. Hedef ülke öncelikle büyük bir ekonomik bunalıma sürüklenmektedir. Ekonomik bunalım siyasi bunalıma dönüşmekte, ülkenin iflasına, batışına ilişkin abartılı söylemlerle kitlelere umutsuzluk, yarınsızlık şırıngalanmaktadır. Çöküş süreçleri halkın sihirli eller, mucizeler yaratan önderler beklediği dönemlerdir. Gerçekten de kurgulanmış iktisadi kaosun, ekonomik alt üst oluşun, büyük çaplı batışların, piyasa anarşisinin ardından ortaya mucizevi kurtuluş reçeteleriyle Ekonomi Süpermenleri çıkıvermektedir! 1980 sonrası bu açıdan incelendiğinde Turgut Özal’ın 24 Ocak 1980 kararları ile Kemal Derviş’ in 15 günde 15 yasa kumpasının ardındaki dinamikler daha iyi anlaşılacaktır
Türkiye’nin ekonomik tanzimi tamamlanmış gibidir. Ülkenin ekonomik yapısıyla siyasi yapısı birbiriyle tamamen örtüşmektedir. Cumhuriyet bürokrasisinin son tortuları da temizlenerek devlet millilikten tümüyle arındırılmaktadır. Ülkenin kuruluş felsefesine bağlı kurumlar, sisteme uyumda sorun çıkaran dinamikler tasfiye edilmektedir. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin ülkenin kuruluş denkleminden gelen güçlü konumunun ortadan kaldırılması, dikkate alınacak bir dinamik olmaktan çıkarılması büyük ölçüde tamamlanmıştır. Askeri bürokrasinin tasfiyesinde özel yetkili yargının ve hukukun üstlendiği işlev kuşkusuz ileride daha sağlıklı değerlendirilecektir. Milli ekonomi, milli duyarlılık, milli çıkarlar söylemi arkaik kavramlar olarak alaya alınmaktadır. Ülkenin idari hiyerarşisi sistemle uyumlu, rejimle sorunlu yeni nesil dindarlığın tek tipleştirilmiş kadrolarından oluşturulmaktadır.
Ekonomik ve siyasal açıdan sistemin istediği kıvama getirilen ülkede sıranın hukuki tanzime geldiği anlaşılmaktadır. Sisteme ekonomik ve siyasal bağımlılığı hukukileştirip meşrulaştıracak bir teslimiyet metni post modern özgürlük illüzyonuyla kitlesel talebe dönüştürülmek istenmektedir. Birey ve sivil olmaya izin vermeyen katı bir cemaat hiyerarşisi içinden gelen güç sahiplerinin anladığı sivillik halkın tam bir itaat zinciri içinde yönetimin buyruklarına uymasıdır. Bu türden bir sivilleşme programının halkın ekonomik demokratik taleplerini kapsamayacağı kuşkusuzdur.
Türkiye’yi ulus devlet olmaktan çıkarıp çok kimlikli, çok kültürlü, ortak paydalardan yoksun, müşterek gelecek umudunu yitirmiş post modern kabilelere dönüştürecek bir ayrışma tasarımı her derde derman sivilleşme reçetesi olarak sunulmaktadır!
Ayrışmanın, dağılmanın, çözülmenin, çatışmanın, ülkeyi bir kaos coğrafyasına dönüştürmenin ana yazılımı SİVİL ANAYASA olarak halkın önüne konulmaktadır.
Tarih ve insanlık önünde onursuz sefiller olarak anılmak istemeyen bir toplumun bu türden bir sivilleşme illüzyonunu elinin tersiyle yüz geri etmesi gereken günler yaşıyoruz.
.
TERÖRÜ İHBAR EDENE ÖDÜL
HUKUKUN EGEMENLİĞİ DERNEĞİ
Society Of Law Sovereign-Societe Du Droit Souverain-Verein Des Souveraenen Rech
* TERÖRÜ ÖNLEMEK İÇİN GEREKLİ ÖNLEMLER ALINMALIDIR
* İLK YAPILACAK İŞ TERÖRİSTİ İHBAR EDENE ÖDÜL VERİLMESİDİR.
* AÇILIM DENEN EYLEMLERİN YARARI OLMADIĞI ANLAŞILMIŞTIR.
* ACİL VE ETKİLİ ÖNLEMLER ALINMALIDIR.
Hakkari’nin Dağlıca bölgesinde askeri birliğe teröristlerce saldırı düzenlenmesi ve saldırı sonucu ilk belirlemelere göre 8 askerin şehit olması, 15 askerin yaralanması üzerine açıklama yapan Hukukun Egemenliği Derneği Genel Başkanı Av.A.Erdem Akyüz; terörü önlemek için gerekli önlemlerin alınması, ilk planda terörü ve teröristi ihbar edenlere ödül verilmesi sisteminin getirilmesi, açılım denen uygulamalardan vaz geçilmesi, acil ve etkili önlemlerin alınması gerektiğini ifade etti.
Akyüz: “Gerekli, gereksiz istenen her konuda derhal kanunlar çıkarılmaktadır. Çıkarılan bir kanun daha yürürlüğe girmeden değişiklikler yapılmaktadır. Keza çıkarılan bir kanun için beklemeksizin ve defalarca ek reform ve düzeltme yasaları çıkarılabilmektedir. Ancak terörü önlemek için gerekli olan yasal düzenlemeler, bütün beklenti ve uyarılara rağmen hala yapılmamaktadır.” Demiştir.
Alınması gerekli ilk önlemin, terörü ve teröristi ihbar edenlere ödül verilmesi yolunda bir yasa çıkarılması olduğunu söyleyen Akyüz :” Terörü ve teröristi ihbar edenlere, terörün önlenmesi ve teröristin yakalanması için yardımcı olanlara ödül verilmek üzere derhal bir yasa çıkarılmalıdır. Bu yasanın çok etkili sonuçlar doğuracağı açıktır. Yeryüzündeki diğer ülkelerde benzer uygulamalar yapılmıştır ve yapılmaktadır. Bütün uyarı ve beklentilere rağmen böyle bir yasanın çıkarılmamış olması büyük bir noksanlık ve hatadır.” Şeklinde açıklamalarda bulunmuştur.
Açılım adı altında yapılan her uygulama sonrasında terör eylemlerinin arttığına dikkat çeken Akyüz : “Açılım adı altında söylenen her söz ve her uygulama sonrasında; kuvvet kazanan ve daha fazlasını elde etmek isteyen ayrımcılar eylemlerini artırmaktadırlar. Açılım, ancak terör eylemlerine başvuran ve onlara örtülü destek sağlayanlara karşı alınacak önlemler konusunda yapılabilir. Bu konuda her türlü; etkili, acil ve taviz vermeyen uygulamalar derhal yapılmalı, gerekli önlemler alınmalıdır.” Demiştir.
AÇIKLAMA
E.Hukukun Egemenliği Derneği O.Başkanı
.
Society Of Law Sovereign-Societe Du Droit Souverain-Verein Des Souveraenen Rech
* TERÖRÜ ÖNLEMEK İÇİN GEREKLİ ÖNLEMLER ALINMALIDIR
* İLK YAPILACAK İŞ TERÖRİSTİ İHBAR EDENE ÖDÜL VERİLMESİDİR.
* AÇILIM DENEN EYLEMLERİN YARARI OLMADIĞI ANLAŞILMIŞTIR.
* ACİL VE ETKİLİ ÖNLEMLER ALINMALIDIR.
Hakkari’nin Dağlıca bölgesinde askeri birliğe teröristlerce saldırı düzenlenmesi ve saldırı sonucu ilk belirlemelere göre 8 askerin şehit olması, 15 askerin yaralanması üzerine açıklama yapan Hukukun Egemenliği Derneği Genel Başkanı Av.A.Erdem Akyüz; terörü önlemek için gerekli önlemlerin alınması, ilk planda terörü ve teröristi ihbar edenlere ödül verilmesi sisteminin getirilmesi, açılım denen uygulamalardan vaz geçilmesi, acil ve etkili önlemlerin alınması gerektiğini ifade etti.
Akyüz: “Gerekli, gereksiz istenen her konuda derhal kanunlar çıkarılmaktadır. Çıkarılan bir kanun daha yürürlüğe girmeden değişiklikler yapılmaktadır. Keza çıkarılan bir kanun için beklemeksizin ve defalarca ek reform ve düzeltme yasaları çıkarılabilmektedir. Ancak terörü önlemek için gerekli olan yasal düzenlemeler, bütün beklenti ve uyarılara rağmen hala yapılmamaktadır.” Demiştir.
Alınması gerekli ilk önlemin, terörü ve teröristi ihbar edenlere ödül verilmesi yolunda bir yasa çıkarılması olduğunu söyleyen Akyüz :” Terörü ve teröristi ihbar edenlere, terörün önlenmesi ve teröristin yakalanması için yardımcı olanlara ödül verilmek üzere derhal bir yasa çıkarılmalıdır. Bu yasanın çok etkili sonuçlar doğuracağı açıktır. Yeryüzündeki diğer ülkelerde benzer uygulamalar yapılmıştır ve yapılmaktadır. Bütün uyarı ve beklentilere rağmen böyle bir yasanın çıkarılmamış olması büyük bir noksanlık ve hatadır.” Şeklinde açıklamalarda bulunmuştur.
Açılım adı altında yapılan her uygulama sonrasında terör eylemlerinin arttığına dikkat çeken Akyüz : “Açılım adı altında söylenen her söz ve her uygulama sonrasında; kuvvet kazanan ve daha fazlasını elde etmek isteyen ayrımcılar eylemlerini artırmaktadırlar. Açılım, ancak terör eylemlerine başvuran ve onlara örtülü destek sağlayanlara karşı alınacak önlemler konusunda yapılabilir. Bu konuda her türlü; etkili, acil ve taviz vermeyen uygulamalar derhal yapılmalı, gerekli önlemler alınmalıdır.” Demiştir.
AÇIKLAMA
E.Hukukun Egemenliği Derneği O.Başkanı
.
ŞEHİTLER VE YETER SÖZ VE HAREKAT MİLLETİNDİR ARTIK
Nurullah AYDIN
20 Haziran 2012 ANKARA
Heyetler arası görüşmelere, yetkililerin açıklamalarına göre; ABD-İngiltere-PKK-AKP-Barzani işbirliği, ittifakı, topyekün saldırısı devam ediyor. Bazıları hala gerçeği söylemiyor, anlatmıyor, yazmıyor. Korkuyorlar çünkü korkutuyorlar.
Toplum ayrışmaya devam ediyor. Türkiye devletini tasfiye operasyonu bir yandan ekonomik kaynakların el değiştirmesi ile, kimliksizleştirme ile, milli güçleri etkisizleştirme ile devam ediyor.
Şehit Annesi: Yetim Yavrum, Çileli Oğlum, Yaktın Beni diyor.
Siyasetçi annesi, işadamı annesi, akademisyen annesi, ne diyor acaba!
Türkiye’nin haçlı batı işgaline karşı milli güçlerin oluşturduğu meclis, harekat merkeziydi. Bugün; meclisin, askerin, aydınların, medyanın işlevi ne sorusunu vatandaş soruyor.
O dönem; soran, sorgulayan milli menfaatler konusunda asla taviz vermeyen vatan evlatları, ülkenin her köşesinin sorunlarını kendine dert edinmiş, çözüm için çaba içinde olmuştur.
Bugünün meclisine, halkı temsil ettiği söylenenlere, bunların konuşmalarına, tiplerine bakın.
İnsanlar karşıt siyasetçiye hemen hergün küfreder, hakaret eder. Genellikle kullandığı sözcükler bellidir. Bunlar; Ahlaksız, Haysiyetsiz, Dönek, Şerefsiz, İftiracı
Bir de yüce meclis diyorlar milli irade diyorlar. Ama meclis dışı, devlet adına millet adına taahhütlere giriliyor, kararlar alınıyor.
Zihinleri, yaşamları ipotekli, uyuşturulmuş emieri tiplerle, milli irade olur mu?
Bunun için kullandıkları yöntem ise yalan. Oluşturulan yandaş medya gerçekleri olduğu gibi vermek yerine, hikayelendirmekte ve böylece gerçekleri deforme etmektedir.
Medya ile insanların beyinlerinde yeni mitler oluşturulmaktadır. Buna bağlı olarak belli bir yaşam tarzı tüm dünyaya empoze edilmeye çalışılmaktadır. Bu hedefe ulaşmada kendine karşı olanları ötekileştirerek onları düşman olarak lanse etmektedir. Bireyin direniş azmini kırarak, moral değerlerini elinden alarak, manevi çöküntüye uğratıp baştan yenilgiyi kabul etmesine çalışmaktadır.
Bunu, en iyi gerçekleştirme aracı propagandadır. Propagandanın cephanesi söz ye kelimelerdir. Üzerinde çok düşünülmüş, zaman ve zemini iyi hesaplanmış hedef kitlesi tayin edilmiş bir faaliyettir. Propagandanın beyaz, gri ve siyah olmak üzere üç farklı türü vardır.
Beyaz Propaganda: Kaynağı belli, açık, şeffaf bir propaganda türüdür. Amerika ve İngiltere'nin uzun yıllar uyguladıkları propaganda çeşididir. Halkları doğru haberlerin sadece kendileri tarafından verildiğine ikna ederler.
Gri propaganda ise bulanık bir propaganda türüdür. Burada kaynak belli değildir. Doğru ya da yalan olduğu ispatlanamaz. Gri propagandanın ana malzemesi rivayetlerdir. Çalışma tarzı açık propaganda gibi değildir. Güçlü yönü muhatapları tarafından iyi kabul görmesidir. İnsan üzerinde propaganda hissi uyandırmaz. Senaryo iyi yazılmışsa rivayetler dilden dile dolaşır.
Kara propaganda da ise kaynak saptırılır ve gizlidir. Hile, yalan ve iftira gibi metotlar kullanılır.
Beyaz, Gri ve Kara propagandanın her türü kullanılarak toplumlar şekillendirilir. Propagandalarının etkisizleştirilmesi için, önce kafalardaki gücün yenilmezliği imajı yıkılmalıdır.
Bütün bu bilinçaltını ve bilinç üstünü etkilemeye dönük faaliyetlerin temelinde, insanların eski düşünce kalıplarını şoklar yaratarak sıfırlayıp sonra yeni düşüncenin yerleştirilmesi gerekmektedir.
Güç odakları; insanları yanıltırken en fazla insan hakları, demokrasi ve özgürlük kavramlarını kullanırlar. Davranış şekli, yalakalıktır, yalancılıktır.
Dünyevi arzuları hiçbir engel tanımayan güruh her dönem farklı kimlikle halkın karşısında yer alır. Her söz ve uygulamalarına kılıf uydururlar.
Uygulanan taktiklerle:
Bilgiyi o kadar ufak parçalara ayırıyorlar ki parçalar birbiriyle buluşamıyor.
Tarih kavramını bozarak bin yıllık birlikteliği parçalıyorlar. Halklar oluşturulmak isteniyor.
Hem yatay hem de dikey olarak asimetriler yaratılarak tarihi gerçekler algılanamıyor.
Değişik tarihlerde yaşanmış olayları aynı zaman diliminde olmuş gibi anlatarak zaman mefhumunu ortadan kaldırıyorlar.
Bunun için de; Türkiye’nin sosyal değerleri aleyhinde kampanya başlatılarak genel kabul görecek sloganlar seçilir. Yıkılacak bu imiş gibi bir imaj yaratılır.
Zamanda sınırsızlık beyni dağıtır. Böylece geçmişe ait şoklar yaratarak kazanılmış değerler yok edilmektedir.
Dili bozup parçalayıp özelliğinin kaybettirilmesi, yazının ise, parçalanarak bütünlüğünün kaldırılması sağlanır. Dil beynin zihinsel faaliyet aracıdır.
İnsanın beynindeki doğru tarih bilgileri param parça edilir. Hafızasını yok etmek üzere geliştirilmiş bir psikolojik hareket yürütülmektedir. Bu psikolojik savaş sonucu parçalara ayrılan zihinde hafıza kayıtları otomatik olarak dağıtılır.
Günün Sözü: Zihinleri bozularak etki altına alınan insanları uyandırmak; aydınların, sanatçıların asıl görevidir.
.
20 Haziran 2012 ANKARA
Heyetler arası görüşmelere, yetkililerin açıklamalarına göre; ABD-İngiltere-PKK-AKP-Barzani işbirliği, ittifakı, topyekün saldırısı devam ediyor. Bazıları hala gerçeği söylemiyor, anlatmıyor, yazmıyor. Korkuyorlar çünkü korkutuyorlar.
Toplum ayrışmaya devam ediyor. Türkiye devletini tasfiye operasyonu bir yandan ekonomik kaynakların el değiştirmesi ile, kimliksizleştirme ile, milli güçleri etkisizleştirme ile devam ediyor.
Şehit Annesi: Yetim Yavrum, Çileli Oğlum, Yaktın Beni diyor.
Siyasetçi annesi, işadamı annesi, akademisyen annesi, ne diyor acaba!
Türkiye’nin haçlı batı işgaline karşı milli güçlerin oluşturduğu meclis, harekat merkeziydi. Bugün; meclisin, askerin, aydınların, medyanın işlevi ne sorusunu vatandaş soruyor.
O dönem; soran, sorgulayan milli menfaatler konusunda asla taviz vermeyen vatan evlatları, ülkenin her köşesinin sorunlarını kendine dert edinmiş, çözüm için çaba içinde olmuştur.
Bugünün meclisine, halkı temsil ettiği söylenenlere, bunların konuşmalarına, tiplerine bakın.
İnsanlar karşıt siyasetçiye hemen hergün küfreder, hakaret eder. Genellikle kullandığı sözcükler bellidir. Bunlar; Ahlaksız, Haysiyetsiz, Dönek, Şerefsiz, İftiracı
Bir de yüce meclis diyorlar milli irade diyorlar. Ama meclis dışı, devlet adına millet adına taahhütlere giriliyor, kararlar alınıyor.
Zihinleri, yaşamları ipotekli, uyuşturulmuş emieri tiplerle, milli irade olur mu?
Bunun için kullandıkları yöntem ise yalan. Oluşturulan yandaş medya gerçekleri olduğu gibi vermek yerine, hikayelendirmekte ve böylece gerçekleri deforme etmektedir.
Medya ile insanların beyinlerinde yeni mitler oluşturulmaktadır. Buna bağlı olarak belli bir yaşam tarzı tüm dünyaya empoze edilmeye çalışılmaktadır. Bu hedefe ulaşmada kendine karşı olanları ötekileştirerek onları düşman olarak lanse etmektedir. Bireyin direniş azmini kırarak, moral değerlerini elinden alarak, manevi çöküntüye uğratıp baştan yenilgiyi kabul etmesine çalışmaktadır.
Bunu, en iyi gerçekleştirme aracı propagandadır. Propagandanın cephanesi söz ye kelimelerdir. Üzerinde çok düşünülmüş, zaman ve zemini iyi hesaplanmış hedef kitlesi tayin edilmiş bir faaliyettir. Propagandanın beyaz, gri ve siyah olmak üzere üç farklı türü vardır.
Beyaz Propaganda: Kaynağı belli, açık, şeffaf bir propaganda türüdür. Amerika ve İngiltere'nin uzun yıllar uyguladıkları propaganda çeşididir. Halkları doğru haberlerin sadece kendileri tarafından verildiğine ikna ederler.
Gri propaganda ise bulanık bir propaganda türüdür. Burada kaynak belli değildir. Doğru ya da yalan olduğu ispatlanamaz. Gri propagandanın ana malzemesi rivayetlerdir. Çalışma tarzı açık propaganda gibi değildir. Güçlü yönü muhatapları tarafından iyi kabul görmesidir. İnsan üzerinde propaganda hissi uyandırmaz. Senaryo iyi yazılmışsa rivayetler dilden dile dolaşır.
Kara propaganda da ise kaynak saptırılır ve gizlidir. Hile, yalan ve iftira gibi metotlar kullanılır.
Beyaz, Gri ve Kara propagandanın her türü kullanılarak toplumlar şekillendirilir. Propagandalarının etkisizleştirilmesi için, önce kafalardaki gücün yenilmezliği imajı yıkılmalıdır.
Bütün bu bilinçaltını ve bilinç üstünü etkilemeye dönük faaliyetlerin temelinde, insanların eski düşünce kalıplarını şoklar yaratarak sıfırlayıp sonra yeni düşüncenin yerleştirilmesi gerekmektedir.
Güç odakları; insanları yanıltırken en fazla insan hakları, demokrasi ve özgürlük kavramlarını kullanırlar. Davranış şekli, yalakalıktır, yalancılıktır.
Dünyevi arzuları hiçbir engel tanımayan güruh her dönem farklı kimlikle halkın karşısında yer alır. Her söz ve uygulamalarına kılıf uydururlar.
Uygulanan taktiklerle:
Bilgiyi o kadar ufak parçalara ayırıyorlar ki parçalar birbiriyle buluşamıyor.
Tarih kavramını bozarak bin yıllık birlikteliği parçalıyorlar. Halklar oluşturulmak isteniyor.
Hem yatay hem de dikey olarak asimetriler yaratılarak tarihi gerçekler algılanamıyor.
Değişik tarihlerde yaşanmış olayları aynı zaman diliminde olmuş gibi anlatarak zaman mefhumunu ortadan kaldırıyorlar.
Bunun için de; Türkiye’nin sosyal değerleri aleyhinde kampanya başlatılarak genel kabul görecek sloganlar seçilir. Yıkılacak bu imiş gibi bir imaj yaratılır.
Zamanda sınırsızlık beyni dağıtır. Böylece geçmişe ait şoklar yaratarak kazanılmış değerler yok edilmektedir.
Dili bozup parçalayıp özelliğinin kaybettirilmesi, yazının ise, parçalanarak bütünlüğünün kaldırılması sağlanır. Dil beynin zihinsel faaliyet aracıdır.
İnsanın beynindeki doğru tarih bilgileri param parça edilir. Hafızasını yok etmek üzere geliştirilmiş bir psikolojik hareket yürütülmektedir. Bu psikolojik savaş sonucu parçalara ayrılan zihinde hafıza kayıtları otomatik olarak dağıtılır.
Günün Sözü: Zihinleri bozularak etki altına alınan insanları uyandırmak; aydınların, sanatçıların asıl görevidir.
.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)